ମୋ ଦେହରେ ଦିଅ ବୋଳି

        

ତୁମ ନୀଳରଙ୍ଗ ଟିକିଏ ଆଣିକି

ମୋ ଦେହରେ ଦିଅ ବୋଳି ,

ଆପେ ଶୋଭମୟୀ ହୋଇଯିବି ମୁହିଁ

ସଖୀ ସେ କୃଷ୍ଣାଙ୍କ ଭଳି ।

ତୁମ ଅଙ୍ଗ ଶୋଭା ମୋ ତନୁରେ ମଣ୍ଡି

ଆନନ୍ଦେ ବିଭୋର ହେବି ,

ମନମୋହନଙ୍କ ମାନସୀ ବୋଲି ମୁଁ

ଦୁନିଆକୁ କହିଦେବି ।

ଯିଏ ଯା' କହିଲେ ତୁମ ନାମେ ଯୋଡ଼ି

ଦେବିନାହିଁ ଜମା କାନ ,

ପ୍ରିୟତମ ଯେଣୁ ତୁମପରେ ତେଣୁ

କରିବିନି ଅଭିମାନ ।

ତୁମେ ତ ଜାଣିଛ ମୋ ଅନ୍ତର କଥା

ଆଉ କି କହିବି କୁହ ,

ସବୁ ଜାଣିକି ବି ଏମିତି ମଉନ 

କେଜାଣି କାହିଁକି ରୁହ !

ଏ ମନ ପରାଣ ତୁମଠାରେ ସବୁ

ଅଳି ବାରେ ମୋର ରଖ ,

ନୀଳମଣି ତୁମ ନୀଳରଙ୍ଗ ଟିକେ

ଆଣି ମୋ ଦେହରେ ମାଖ ।