ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧ

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ହାରିବାର କେବେ ଶିଖିନାହିଁ

ଝୁଣ୍ଟିପାରେ ହେଲେ ଅଟକି ଯିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ         

ସମୟର ତାଡନା ରେ ହୋଇପାରେ ମୁଁ ରକ୍ତାକ୍ତ

ମାତ୍ର କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ପଥେ କରେ ନାହିଁ ମଥାନତ ।        

ଅଙ୍କାବଙ୍କା ପଥ ମୋର ନୁହଁ କୁସୁମିତ

ଶୋଷଣ ଦରିଦ୍ରତାରର ଅଟେ ଅଗ୍ନିପଥ।            

ଏ ସଭ୍ୟ ସମାଜର ଯେତେ ନିୟମ ପ୍ରଣୀତ

ହୋଇପାରେ ମୁଁ ଅସଭ୍ୟ !! ମୋ ପଥ କଣ୍ଟକିତ  ।       

ହେ ସମୟ ! ଜଣାଏ ମୁଁ ତୁମକୁ କୃତଜ୍ଞତା

ଯଦିବା ମୁଁ ପାଉନାହିଁ ଜୀବନର ସାର୍ଥକତା           

ମାତ୍ର ଦେଇଅଛ ତୁମେ ଯେଉଁ ମହତର ଶିକ୍ଷା

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହିଁ ପରମ ଈଶ୍ୱର ମୁକ୍ତିର ସେ ଦୀକ୍ଷା   ।       

ଭୟ ନାହିଁ ! ଅର୍ଜିଛି ଯଦି କିଛି ଅପଯଶ

ଅନ୍ୟାୟ ପାଖେ କରି ମଥାନତ ହରାଇନି ମୋ ପୌରୁଷ    

ହୋଇପାରେ ସ୍ବାର୍ଥନ୍ଵେଷୀ ମୁଁ ଅମଣିଷ

ହେଲେ ମୋର ଆତ୍ମା କୁହେ ତୁ ନୁହଁ କାପୁରୁଷ  ।       

ଡରୁନାହିଁରେ ସମୟ ଶୁଣି ତୋ ଆହ୍ବାନ

କରିପାରେ ପ୍ରାଣପାତ ନାହିଁ ପଶ୍ଚାତଗମନ           

ଦରକାର ନାହିଁ ମିଥ୍ୟା ସମ୍ମାନର କଚ୍ଛପ ଶରୀର

କରିପାରିବିନି କେବେ ନିଜ ସାଥେ ମିଥ୍ୟାଚାର ।         

ଏ ନୁହଁ ମୋ ଅହଙ୍କାର କହୁଛି ମୁଁ ସତ୍ୟ

ହେଲେ କରିବିନି କଦାପି ମୋର ମଥାନତ           

ଲଢ଼ିବି ମୁଁ ବୀର ପରି ଦେଉଅଛି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି

ନିଶ୍ଚୟ ମୁଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବି ବିଜୟ ଅବା ବୀରଗତି   ।      

ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ର ମୋର

ସତ୍ୟ କ୍ଷମା ତ୍ୟାଗ ତିନି ଲକ୍ଷ୍ମଣର ଗାର            

ଲେଶ ମାତ୍ର ସ୍ଥାନ ନାହିଁ ଛଳ କପଟର

ପ୍ରଶ୍ନନାହିଁ ବିଶ୍ରାମର ଚାଲିଅଛି ଏ ସଂଗ୍ରାମ ମୋହର  ।   

କରୁଛି ପ୍ରତିଜ୍ଞା !! ହେବିନାହିଁ କେବେ ପଥଚ୍ୟୁତ

ଜୀବନର ଯୁଦ୍ଧେ ହେଲେ ହେବି ଯେତେ କ୍ଲାନ୍ତ        

ଶେଷ ବିନ୍ଦୁ ରକ୍ତ ଯାଏ ଅଭିମନ୍ୟୁ ପରି

ଲଢ଼ୁଥିବି ମନ ମଧ୍ୟେ ବିଭୁଙ୍କୁ ସୁମରି ।