ଦରଦୀ ବନ୍ଧୁ ଦରିଆ

ହେ ,ଦରିଆ କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ

ସ୍ଥିରତାର ଦାସତ୍ୱ ସ୍ଵୀକାର କର ,

ଅତଳ ସାଗରେ ବନ୍ଦୀ ଜୀବନ କାହାଣୀ.....

ଲୋତକ ଭରା ପତ୍ରର ସାରଥୀ ପାଇଁ 

ମୋର ପ୍ରାଣର ଅନ୍ୱେଷଣ,

ତୁମର ଶୁଭ୍ର ତରଙ୍ଗ ମାଳା ପୃଷ୍ଠରେ 

ଭାସି ଯାଉ ଅନ୍ତରର ବାର୍ତ୍ତା .....

ସିକ୍ତ ନୟନର ଚିତ୍ର ପଟେ ଲେଖା ,

ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ ପ୍ରିୟ ମାତା ପିତାଙ୍କ ପାଇଁ

ଝୁରେ ମୋର ମନ ,

ପ୍ରିୟାର ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଉତ୍ତାପରେ ସାବିତ୍ରୀ ବ୍ରତ

ଆଷାଢେ ନନ୍ଦିଘୋଷ ଯାତ ,

ଧାରା ଶ୍ରାବଣରେ ବର୍ଷା ପ୍ରୀତି ସଂଲଗ୍ନା ....

ଚାତକ ପକ୍ଷୀ ପରି କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣ୍ଣିମାକୁ

ଆଶା ବାରି ଝରି ପଡୁ ଥାଏ

ଏଇ ବାଟ ଦେଇ ଆସନ୍ତା କି ସାଧବ ପୁଅ ?

ମାର୍ଗଶିରେ ସିନ୍ଧୁ ତନୟା ଫୁଟି ବାହରନ୍ତେ କି

ରତ୍ନାକର ଗର୍ଭରୁ ?

ଡେଣା ମେଲି ଶୀତ ପକ୍ଷୀ ମୋର ପତ୍ର ବାହକର

ସହାୟତା ......

ମନର ଆବେଗ ଅମାନିଆ ହୋଇ

ଲକ୍ଷ୍ୟହୀନ ମାର୍ଗରେ ଗତିଶୀଳ,

 ଦୁଃସହ ଜୀବନକୁ ଦୁଃଖ ନାହିଁ

ମାତୃଭୂମି ପାଇଁ ଏମିତି ଯାତନା ତୁଛ ,

ଏଇ ସ୍ମୃତି ଶ୍ରାବଣ ବାରିକୁ ମୋ ଉତ୍କଳ

ମାଟିରେ ବର୍ଷଣ କରି ମୋର ଆତ୍ମାକୁ

ଆହ୍ଲାଦିତ କର.........।