Library
Profile
ମୋ ବାପା
ମୋ ବାପା
ବୁଢ଼ୀ ମା କହେ ମତେ
ମୋ ବାପା
ଏଗାର ବର୍ଷ ରୁ କଲିକତା ଯାଇଥିଲେ
ଘର ଚଳାଇବାକୁ ପଡ଼ିଲା ବୋଲି
ବ୍ରାହ୍ମଣ ପୁଅ
ବଙ୍ଗାଳୀ ବାଡ଼ିରେ ରୋଷେଇ କରିବ
ନହେଲେ ଚଟକଳରେ କାମ
ଅବା ବେଙ୍ଗଲ କେମିକଲସ୍ ରେ।
ସୁଧୁରିଆ କକେଇ ସାଙ୍ଗରେ ନେଲେ
କିଛି ବୁଝିଲେନି
ଚିଠି ଆସେ ଗାଁ ରୁ
ବୁଢୀମା ପାଖରୁ
ଗାଁ ର କେହିଜଣେ ପାଠୁଆ ଲେଖିଥିବ
ଘର ଛପର ହବ
ହରିଜନ୍ମ ଓଷା ହେବ
ପଇସା ନାହିଁ
ପଠାଇବୁ ଆଉ ଗଙ୍ଗାକାଳୀ ଙ୍କ ଦୟାରେ
ଭଲରେ ଥିବୁ।
ଏଗାର ବାର ବର୍ଷ ର ବାଳକ
ଅଣ୍ଟାରେ ,ପାଦରେ ଘୁଙ୍ଗୁର ବାନ୍ଧେ
ଗୋଟିପୁଅ ନାଚ କରେ
ତବଲା ବଜାଏ
ମୁସଲମାନ ଉସ୍ତାଦ ଙ୍କ ପାଖରୁ।
ବସାଲୋକ ତଡିଦେଲେ
ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ମୁହଁ ଫେରେଇଲେ
ସଙ୍ଗୀତ ଗୁରୁ ଶୁକ ବାରିକ
ଚଳେଇଲା ବର୍ଷ ଯାକ।
ଚା କମ୍ପାନୀ କାମ ରେ
ଟି ବୋର୍ଡ କଲିକତାରେ
ଚାଳିଶ ବର୍ଷରେ
ଅନେକ ଆଶା
ଅନେକ ସ୍ୱପ୍ନ ପୂରଣ ବ୍ୟତୀତ
ଆମେ ସବୁ ତାଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତି।
ଚିତ୍ରୋତ୍ପଳା ରେ ଅନେକ ପାଣି ବହିଗଲା ପରେ
ବାପା,ମୋ ବୋଉକୁ ହରାଇବା ପରେ
ପୁଣି ଆଦରି ନେଲେ
କଲିକତାର ବସାଘର ।
ଆଉ ସେ
ସଂସାର ବନ୍ଧନ ଟାଣ ନଥିଲା
ଦେ ଅସୁଖରେ
କଟକ ନର୍ସିଂହୋମ ରେ ବିଛଣାରେ ଶଯ୍ୟାଶାୟୀ।
ଡାକ୍ତରଙ୍କ ମତରେ
ଆଉ ବେଶୀଦିନ ନୂହେଁ।
ଛାତି ଫାଟିଗଲା ପରି ଲାଗିଲ।
ଶାଶୂଙ୍କ ବର୍ଷିକିଆ ଯୋଗୁଁ
ଯାଇପାରୁନଥିଲି ।
ହଠାତ୍ ସେଦିନ କାହିଁକି ମନ ଥୟ ହେଲାନି
ପହଞ୍ଚିଗଲି ବାପାଙ୍କ ବେଡ ପାଖରେ।
ଲୁହ ବୋଲ ମାନୁନ୍ତଥିଲେ
ଆମ ବାପ ଝିଅଙ୍କର
ଆଖିରେ ଅନେକ କଥା ତାଙ୍କର।
ଖୁସୀ ଦିଶୁଥିଲେ ମତେ ଦେଖି।
ହାତ ଉଠାଇପାରୁନଥିବା ହାତରେ
ଦି ହାତରେ ମୁଣ୍ଡ କୁ ମୋର ଆଉଁସି ଦେଲେ
ଲୁହ ପୋଛି ଦେଲେ
କେମିତି ଏମିତି ହେଇପାରେ ବାପା!!
ମତେ କଣ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲ?
ଘରେ ଆସି ପାଦ ନ ଦେଉଣୁ
ତୁମେ ଚାଲି ଯିବାରୁ ଖବର।।
କୁଆଡେ ତୁମେ ଗଲ ବାପା.....
ସାରାଜୀବନ ଭଲ ପାଇଥିବା
ଆକଟ କରିନଥିବା ଏ ଝିଅଟି ତୁମର
ତୁମକୁ ଝୁରୁଥିବ ଚିରକାଳ l।।
ସବୁ ଦୁଃଖ କୁ ସାମ୍ନାକରି
ଜୀବନ ଜୀଇଁବାର କଳା
ଯିଏ ଶିଖାଇପାରନ୍ତି
ସେ ମୋ ବାପା ।।
