ମନଟିଏ ଲୋଡା

କେହି ଏଠି କାର ହୃଦୟ ବୁଝେନି

ସଭିଏଁ ସ୍ୱାର୍ଥର ଦାସ

କାମନାର ନିଆଁ ଜଳେ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ

ଦେହେ ବାଜେ ତାର ଧାସ I

ପେଶି ହୋଇଯାଏ ସରଳ ହୃଦୟ

ହୃଦୟଟେ ଖୋଜି ଖୋଜି

ହୃଦୟ ବଦଳେ ପ୍ରତାରଣା ମିଳେ

ସୁଖ ସବୁଯାଏ ହଜି I

ମନ ବୋଲି କିଛି କା‘ ପାଖରେ ନାହିଁ

ଭୋଗ ବିଳାସରେ ବୁଡି

ମଣିଷ ପଣିଆଁ ଖୋଜିଲେ ମିଳେନି

ହୃଦୟଟା ଅନ୍ଧଗଳି I

ଅନ୍ଧଗଳିରେ ଯେ ଜୀବନ ଜୀଉଁଛି

ସେ କାହୁଁ ପାଇବ ମନ

ଜୀବନ ଯାହାର ପଙ୍କିଳ ରାସ୍ତାଟେ

ଲୋଡା ଖାଲି ତାର ଧନ I

ଏତିକି ଜାଣିଥା ପାଗଳ ମଣିଷ

କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଅଟେ ଧନ

ସୁଖ ଆନନ୍ଦରେ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁକି

ଲୋଡାହୁଏ ଏକ ମନ ।