ମଣିଷର ମୃଗତୃଷ୍ଣା --

ସ୍ୱପ୍ନର ତାଜମହଲ ଗଢ଼ି 

ତୋଳିବାର କାମନା

ମୃଗ ତୃଷ୍ଣାର ଭ୍ରମ ପରି 

ମଣିଷର ଆଶା ସିନା |୧|

ବେଳେ ବେଳେ ଆମକୁ କିଛି 

ସଫଳତା ଆଣିଦିଏ

ସବୁ କାମନା ସତରେ କଅଣ 

ପୂରଣ ହୋଇଥାଏ ? |୨|

କରମ କରିଲେ କାମନାରେ 

ମଜ୍ଜି, ଭୁଲି ହିତାହିତ

କରି ପାରେ କି ସିଏ ନିଜର 

ମନକୁ ଆନନ୍ଦିତ ? |୩|

ସ୍ଵାର୍ଥରେ ଜଡିତ ଥିଲେ କଣ 

ଲଭିବ ସୁଖ ଓ ଶାନ୍ତି

ସେ ତ ଆଶା ବୈତରଣୀ ପରି 

ତୃଷା ନାଶି ନପାରନ୍ତି |୪|

ସୁଖ ଶାନ୍ତି କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ, ସମୟ 

ଯାଏ ଆଗରେ ଆଗରେ

ତୃଷାରେ ସମୟ ପଛେ ଧାଇଁଲେ 

ତାକୁ ଛୁଇଁ କି ପାରିବୁରେ |୫|

ଛୁଇଁ ପାରିବୁନି ମରିଯିବା ସିନା 

ହେବ ଶେଷ ପରିଣତି

ଅକସ୍ମାତ୍ ପାଉଁଶ ହୋଇ ପୃଥିବୀ 

ମାଟିରେ ହୋଇବୁ ମାଟି |୬|

କିଏ ଜାଣେ କେତେବେଳେ କିଏ

କଅଣ ହୋଇବ, ଘଟିବ

ଏହାତ ନିୟତିର ଖେଳ, ମାଟିର 

ମଣିଷ, ମାଟିରେ ମିଶିବ |୭|

ଅଦିନିଆ ଝଡପରି ଝପଟି ଆସିବ,

ସମୟ ତ ସରିଯିବ 

ଅଭିନୟ ଯାର ମର୍ତ୍ତ୍ୟରେ ସରିଯିବ

ସପନକୁ ଧରିଥିବ |୮|

ତେବେ କାହିଁକି ହବା କାମନା ଜ୍ୱାଳାରେ

ବ୍ୟସ୍ତ, ବିବ୍ରତ ,ଓ ବିଚଳିତ 

ଲଲାଟ ଲିଖନ କେ କରିବ ଆନ, ଖାଲି 

ସବୁ ଆଶ୍ବାସନାର ବାଲିବନ୍ଧ |୯|

ମାନବର କାମନା ବାସନା କେବେତ 

ସରେନା ଦୁଃଖରେ ଭରନା ମନ

ବିବେକାନୁଯାୟୀ ଚାଲିଲେ, ଜୀବନକୁ

ଗଢି ସ୍ଥିର ଓ ତୋଷ ହେବ ମନ |୧୦|

କାମନାରୁ ଜାତ ଦୁଃଖ, କାମନା ବାସନା 

ହୋଇଲେ ଦୂର ମନ ରହେ ନିର୍ବିକାର

ସୃଷ୍ଟିର ଅନାବିଳ ମଧୁର ସଂପର୍କକୁ ଗର୍ବ, 

ଅହଂକାରେ କିଆଁ କରିବା ଚୁରମାର |୧୧|