ମନ ଏକ ଉପବନ

ପାଇଛି ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ଉଦ୍ୟାନ ହୃଦୟ ତାହାର ନାମ,

ନାନାଜାତି ଫୁଲ ଫୁଟିଲେ ସେଇଠି କିଣିନେବି କୋଟି ମନ |

ଦୟା କ୍ଷମା ଆଉ ବିଶ୍ୱାସ ତିତିକ୍ଷା ମମତା ସହିତ ଭକ୍ତି,

ସହନଶୀଳତା ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଫୁଲ ଫୁଟୁଥିବ ନିତିନିତି |

ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସାର ଖତ ଦେଉଥିବି ପୁଣି ବୁଝି ଫୁଲଗଛ ମନ,

ସାହସର ରଞ୍ଜା ପୋତିବି ମୂଳରେ ଗଛ ରହିଥିବ ଟାଣ |

ପ୍ରେମଜଳ ଢାଳି ବଢାଇବି ଗଛ ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ହେବ, 

ମୋର ପରିବେଶ ମହକି ଉଠିବ ବାସରେ ଚହଟି ଯିବ |

କ୍ରୋଧ ଲୋଭ ମୋହ ପରଶ୍ରୀକାତର ଅନାବନା କଣ୍ଟାଗଛ,

ଉପାଡ଼ି ଫିଙ୍ଗିବି ପୋଡ଼ି ଜାଳିଦେବି ନ ବିଚାରି ଆଗପଛ |

ଅହଂକାର ଗର୍ବ ବିଛୁଆତି ଗଛ ଉଠିବାକୁ ଦେବିନାହିଁ,

ଶାନ୍ତିର ଚନ୍ଦନ ଗଛ ବଢାଇବି ଶୀତଳ ଲେପିବା ପାଇଁ |