ମଳୁର ପଇଡ଼ ବୈଦ୍ୟ ର ତୋରାଣି

ବୈଦ୍ୟ ରୂପୀ ଗୁରୁ ପାଶେ ଶିଷ୍ୟ ଯେବେ

ମଳୁ ସମ ରଖେ ଆଶା

ନିଦାନ ରୂପକ ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର

ଆପେ ଖୋଲେ ବି ସହସା 

ରୋଗୀର ରୁଚି ଓ ଅରୁଚି ଯେପରି

ବୈଦ୍ୟଙ୍କୁ ହୁଏ ବିଦିତ

ଶିଷ୍ୟର ଜିଜ୍ଞାସା ପ୍ରାୟତଃ ସେପରି

ଗୁରୁଙ୍କର ଅବଗତ

ଶିଷ୍ୟ ହୃଦୟରେ କବିତା ରଚନା

କେଉଁ ରୂପେ ହୋଇ ପାରେ 

ବ୍ୟାକରଣ ସହ ଶବ୍ଦ ଚୟନ ର 

ଶିକ୍ଷା ଗୁରୁଙ୍କ ମୁଖରେ

କବିତା କିପରି ଲେଖିବା ବିଧେୟ

ଥିଲା ମନର ଭାବନା 

ଗୁରୁଙ୍କର ସେହି ବ୍ୟାକରଣ ଜ୍ଞାନ

ପ୍ରଶସ୍ତ ହେଲା ରଚନା

ଖୁସିର ଝଲକ ଶିଷ୍ୟର ମୁଖରେ

ସେଇ ଲୋକ କଥା ଧାରେ

ମଳୁ ର ପଇଡ ବୈଦ୍ୟ ର ତୋରାଣି

କଥା ପ୍ରସଙ୍ଗର ଧାରେ ll