ମହାମାରୀ (କରୋନା)

ଏ ସୁନ୍ଦର ପୃଥିବୀରେ ଦୂର ଦୂର ବ୍ୟାପି 

       ନିଶ୍ଚଳ ନିସ୍ତବ୍ଧ ଏ ମାଟି,

ଯେଉଁ ଆଡେ ଆଖି ଫେଡ଼ିଲେ 

          ମରୁଭୂମି ତାତି  |

ଯିଏ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଭୟ ନକରି 

         ମାରୁଥିଲା ବାହାସ୍ପଟ,

ଆଜି ସେ କେଉଁ ଗହୀରେ ଚମ୍ପଟ |

ଏଠି ମହାମାରୀ କାହାକୁ ଛାଡେନି,

ଉଚ୍ଚ ନୀଚ୍ଚ ଦେଖି ଜୀବନ ନିଏନି |

ଚାହଁ ଯଦି ବିଶ୍ୱ ର ମଙ୍ଗଳ,

ଖେଳ ନାହିଁ ପ୍ରକୃତି ସହ ଖେଳ |

ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ସହ ରୁହ ବିଚ୍ଛେଦ,

ମନେ ନ କରି ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଜାତି ଭେଦ |

ଫେରି ଆସିବ ପୁଣି ନୂଆ ସକାଳ,

ଭଗବାନ ନାମ ସ୍ମରଣେ ହେବ ଜନ ମଙ୍ଗଳ |