ମେଘ ଅନ୍ଧାରରେ ଯମୁନା ହସେ

ଭାଦ୍ରବ ମାସର ଅନ୍ଧକାର ରାତି

     ବିଜୁଳି ଚମକ ଛୁଟେ

ବରଷାର ଧାରେ ଘଡଘଡି ମାରେ

    ନଭେ କଳାମେଘ ଘୋଟେ ।

ଥରି ଯାଏ ଛାତି ବୁଜି ହୁଏ ଆଖି

    ଭୟ ଆସେ ହୃଦୟରେ

ଯନ୍ତ୍ରଣେ ଦେବକୀ ଛଟପଟ ହୁଏ

     କଂସ ବନ୍ଦୀ ଶାଳା ଘରେ ।

ନୟନରୁ ତାର ଲୁହ ଝରି ଯାଏ

ତଥାପି ମନରେ ଖୁସି ହେଉ ଥାଏ

    ପ୍ରଭୁ ଆସିବେ କୋଳରେ ।

ଭୟ ବି ଥାଏ ମନରେ ।

ନିଶାବରୀ ଧିରେ ବଢି ବଢି ଯାଏ

     ମେଘ ଢାଳଇ ବରଷା

ଘୋର ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟିଗଲା ମହୀ 

    ନ ଦିଶିଲା କିଛି ଦିଶା ।

ପ୍ରହରୀମାନେ ଯେ ଅଚେତ ହୋଇଣ

    ପଡିଲେ ସେଇଠି ଶୋଇ

ବନ୍ଦୀଶାଳାଟି ଯେ ଦିବ୍ୟ ଆଲୋକରେ

    ଉଦ୍ଭାସିତ ଗଲା ହେଇ ।

ଆଠ ଘଡିକରେ ଅଷ୍ଟମ ଗର୍ଭରୁ

ଜନମ ହୋଇଲେ ଦେବକୀ ଉଦରୁ

    ଖେଳ କରିଲେ ମାୟାରେ

ଦେବକ ବେହୋସ ବାରେ ।

ହେଲା ଶୂନ୍ୟ ବାଣୀ ଶୁଣ ବସୁଦେବ

     ଶୀଘ୍ର ଏଠୁ ନେଇ ଯାଅ

ଗୋପ ପୁରେ ଯାଇ ନନ୍ଦ କୋଳେ ଦେଇ

    କନ୍ୟା ପାଲଟାଇ ନିଅ ।

ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଦଶ କବାଟ ଫିଟିଲା

   ଫିଟିଲା ପାଦ ଶିଙ୍କୁଳି

ଦେଖି ଦିବ୍ୟ କାନ୍ତି ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂରତୀ 

     ବସୁଦେବ ମନେ ଭାଳି ।

ଧନ୍ୟ ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ଜନ୍ମିଲ କୋଳରେ

ରଖି ପାରୁନାହିଁ ତୁମକୁ ପାଖରେ

     ନୟନରୁ ଲୁହ ଝରେ ।

ନମିଲେ ଯୋଡି କରେ ।

ପୁତ୍ରକୁ ମୁଣ୍ଡରେ ମୁଣ୍ଡେଇ ଚାଲନ୍ତି 

     ଝଡି ବରଷା ରାତିରେ

ପଥ ଓଗାଳିଲେ ଉଗ୍ରସେନ ଆସି

     ବସୁଦେବଙ୍କୁ ବାଟରେ ।

ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂରତୀ ଦେଖି ଉଗ୍ରସେନ

     ବାଟ ତାଙ୍କୁ ଛାଡି ଦେଲେ 

ଯମୁନା କୂଳରେ ପୁତ୍ରକୁ ଧରିଣ

     ବସୁଦେବ ପ୍ରବେଶିଲେ ।

ଉଜାଣୀ ବହୁଛି ଯମୁନାଇ ନଈ

ଭୟ ନ କରିଣ ପଶିଲେ ସେ ଯାଇ

      ଯମୁନା ଖୁସି ଅନ୍ତରେ

ପାଦ ଧୋଇବ ଜଳରେ ।

ଯମୁନା ଉଦ୍ଧତ ଦେଖି ବାସୁଦେବ

     ମନେ ମନେ ହସୁ ଥିଲେ

ବୁଡି ଯିବା ଭୟେ ପୁତ୍ରକୁ ମୁଣ୍ଡରେ 

    ବସୁଦେବ ଥୋଇ ଦେଲେ ।

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣ କେମିତି ଛୁଇଁବ

    ଯମୁନା ହୋଇଲା ଭାଳି

ତୋ କୋଳେ ଖେଳିବି ଅପେକ୍ଷା ତୁ କର 

     କହିଦେଲେ ବନମାଳୀ ।

ପ୍ରଣାମ କରି ସେ ବାଟ ଦେଇଦେଲା

ସପ୍ତଫଣୀ ବରଷାରୁ ରକ୍ଷା କଲା

       ଯମୁନା ଖୁସି ନ ସରେ

ପ୍ରଭୁ ଖେଳିବେ ତାର କୋଳରେ ।

ଗୋପପୁରେ ଯାଇ ନନ୍ଦ କରେ ଦେଇ

     କନ୍ୟାକୁ ନେଇ ଆସିଲେ

ମାୟାଧର ମାୟା ସର୍ଜନା କରିଲେ

     କବାଟମାନ ପଡିଲେ ।

ବାସୁଦେବ ପାଦେ ଶିଙ୍କୁଳି ପଡିଲା

     ପ୍ରହରୀମାନେ ଜାଗ୍ରତ

କୁଆଁ କୁଆଁ ରାବ ଶିଣିଣ ପ୍ରହରୀ

    ହେଇଗଲେ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ।

କନ୍ୟା ରତ୍ନ ଦେଖି ଦେବକୀ ଚକିତ

କଂସ ବନ୍ଦୀ ଶାଳେ ପ୍ରବେଶୀ କମ୍ପିତ

      ଧରିନେଲା ନିଜ କରେ ।

ମାରିଲା ଶିଳା ଉପରେ ।

ବିଜୁଳି ପରିକା ହାତରୁ ଖସିଲା

      ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶେ ହସିଲା

ତୋତୋ ଯେ ମାରିବ ଗୋପରେ ବଢୁଛି

     କହି ଅନ୍ତର୍ଦ୍ଧାନ ହେଲା ।

କ୍ରୋଧେ ଜର୍ଜରିତ ହେଇ କଂସାସୁର

      ହାତ ଗୋଡେ ବେଡି ଦେଇ

କପଟ କରିଲ କହିଣ ଅସୁର

     ବନ୍ଦୀରେ ରଖିଲା ନେଇ ।

ଦେବକୀ ଆଖିରୁ ଲୁହଧାର ଝରେ

ଯମୁନା ହସଇ କାହ୍ନୁର ପ୍ରେମରେ 

    ଖେଳିବେ ସେ ମୋର ନୀରେ ।

ବଇଁଶୀର ସୁରେ ସୁରେ ।