ମାଟି

କାନ୍ତ କମନୀୟ

କାନନ ଆଳୟ

ନଭଶ୍ଚୁମ୍ବି ଗିିିରିଧାରୀ ।

ପ୍ରାଂଶୁ ଅଟ୍ଟାଳିକା

ଶକ୍ରଚାପ ଫିକା

ତା' ଆଗେ ଅଳକାପୁରୀ ।

ଶ୍ବେତ କୃଷ୍ଣବର୍ଣ୍ଣ

ସୁମନ ଯେସନ

ସପ୍ତରଙ୍ଗ ବସ୍ତ୍ରାଧାରୀ ।

କଳେବରେ ତା'ର

କୁନ୍ଦ ର ଯେ ହାର

ହେମ ହେମ ଅଂଶୁଧାରୀ ।

କୋଳେ ତା'ର ହସେ

ସ୍ରୋତସ୍ବିିନୀ ସତେ

ଅସିିିତ ର କେଶଧାରୀ ।

ଶତଦଳ ଆଉ

ହେମଶୈଳ ସାଥେ

ଅଟେ ବିଷ୍ଣୁପଦୀ ଧାରୀ ।

ଜୀବର ସେ ସାଥୀ

ନିର୍ଜୀବ ର ସାଥୀ

ସଭିିିଙ୍କର ଉପକାରୀ ।

ସଭିିିଙ୍କୁ ଦେଉଛି

ଭୋଜନ ସଦନ

ମାଟି ମାଆଟିଏ ପରି ।

ସୃଷ୍ଟିକାରୀ ସିିିଏ

ପାଳନକାରୀ ସେ

ସିଏ ଯେ ସଂହାରକାରୀ ।

ମାଟି ବିହୁନେ ଏ

ସସାଗରା ଧରା

ନୀର ବିନା ଝର ପରି  ।