ମାହିଂସାର ଦିଗ୍ ବିଜୟ

ଦିନୁଦିନ ରକ୍ଷକୁଳ ଷଣ୍ଢ ମତେ

ହୋଇଲା ଉଦ୍ଧତ ପୁଣି

ଯେତେ ରାଜାଥିଲେ ଛାମୁରେ ମିଳିଲେ

ଆସି ତରେ ତତକ୍ଷଣି

ବୀରଘଣ୍ଟ କାଳଘଣ୍ଟ ଯେ ଚାମର

ବେମାଳ ପ୍ରଣହିଁ ଯେତେ

ଶୁନ୍ୟ ଉପଶୁନ୍ୟ ରକ୍ତବୀର୍ଜ୍ୟ ଆଉ

ବିଡାଳାକ୍ଷ ସମ କେତେ

ମହାମହା ବୀର ରାଜା ରାଜ ସୂତ

ଜେକରିଲେ ରଣେ ଗୋଳ

କୋଟିଏ ଅର୍ବୁତ ବଳ ସେନା ନେଇ

ମାହିଂସା ସୁରର ବଳ

ଯେମନ୍ତ ଦେଖିବ ରମ୍ଭାବନ ପ୍ରାୟ 

ଯାଇଛନ୍ତି ସବୁ ଶୋଇ

ମହାଭୟ ପାଇ ଅନେକ ରାଜନ

ସମୁଦ୍ରେ ଲୁଚିଲେ ଯାଇ

କେଦାର କର୍ଣାଡ ମାଳବ ଭୋପାଳ

ସୌରାଷ୍ଟ୍ରର ରାଜାମାନେ

ଶରଣ ପଶିଲେ ମାହିଂସା ନିକଟେ

ଦେଇ ରତ୍ନ ସସମ୍ମାନେ

ଯେତେଦୈତ୍ୟ ଥିଲେ ଭାଙ୍ଗିଲେ ଅଟାଳୀ

ମେଢ଼ ଜଗତିକୁ ସବୁ

କରି ନାରଖାର ଏକ ଠାବେ ଯୁର

ଧନ ରତ୍ନ କରି କାବୁ

ପାଟଣା ନଗର ସବୁ କରି ଜୟ

ହୋଇବାକୁ ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତି 

ପୂରୁବ ପଶ୍ଚିମ ଉତ୍ତର ଦକ୍ଷିଣ

ଜୟ ପାଇଁ ମହାମତି

ମନରେ ଆହୁରି ପାଇଲା ଭାବନା

ମେରୁଗିରି ସହ ରଣ

ତାହାଲେ ଜିଣିବି ଚତୁର୍ଦ୍ଧଶ ମହି

ମନେରଖ ଦେବଗଣ

ମହିଦୂଲ୍କୁକାନ୍ତି ପ୍ରଚାଣ୍ଡା ଅସୁର

ଗିରିକୁ କରିବୁ ଧୂଳି

ଗଳଗାଜି ମେରୁ ସଙ୍ଗତରେ ରଣ

ପଡ଼ିଲା ରକତ ଗଳି 

ଯେତେକଲେ ଚେଷ୍ଟା ନୋହିଲେ ବିଜୟ 

ମେରୁଗିରି ସହ ରଣ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତାଚଳ କରିଲେ ଗମନ

ଫେରିଲେ ଦାନବ ଗଣ

ମନେ ଅବସାଦ ନେଇ ଦୈତ୍ୟ ରାଜ

ଅପେକ୍ଷା ଆର ଦିନକୁ

ନିଶ୍ଚୟ ସାଧିବି ରଣରେ ମେରୁକୁ

ତାଡ଼ିବି ତାହାର ବୁକୁ ।