ମାଆ ତୁମେ ମମତାର

ମାଆ ତୁମେ ମମତାର ସୀମାହୀନ 

ସାଗର ଲହରୀ ଜାରି

ପ୍ରବାହିତ କରିଦିଅ ଦିବ୍ୟ ଭାବ

ଶିଶୁ ଜୀବନେ ସବୁରି ।

ମାଆର ମମତା ଅତୁଲ ଅମୂଲ

ଜଗତେ ତୁଳନା ନାହିଁ

ମାଆ ହିଁ ଯେ ସବୁ କିଛି କରିପାରେ

ସନ୍ତାନର ହିତ ପାଇଁ ।

ଗରଭ ଧାରିଣୀ ସନ୍ତାନ ପାଳିନି 

ସ୍ନେହ ବତ୍ସଲା ଜନନୀ

ବାତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା କହେ କେତେ କଥା

ଦେଖିଲେ ହୁଅଇ ଜାଣି ।

ନିତି ନିତି ସ୍ନେହ ଆଦର ବାତ୍ସଲ୍ୟ

ଜତନେ ପାଳେ ସେ ଶିଶୁ

ନିଜ ପେଟ କାଟି ପିଲାକୁ ଖୁଆଏ

କଷ୍ଟ ସହେ ତା' ସକାଶୁ ।

ଢୋକେ ପିଇ ଦଣ୍ଡେ ଜୀଇଁ ରହି ସିଏ

ପିଲା ମାନଙ୍କୁ ଖୁଆଏ

ନିତି କଷ୍ଟ ସହି ପରିଶ୍ରମ କରି

ପିଲାଙ୍କୁ ସେ ବଡ କରେ ।

ଇଟା ଭାଟି ଆଉ ନିର୍ମାଣ ଶ୍ରମିକ

ମାଆ ମାନେ କି ସ୍ନେହରେ

ଟିକି ଶିଶୁଙ୍କୁ ସେ ଲୁଗାର ଦୋଳିରେ

ଝୁଲାଇ ରଖି ଆଦରେ ।

ଇଟାର ବୋଝକୁ ନିଅନ୍ତି ମୁଣ୍ଡକୁ

ଓହ୍ଲାଇ କି ଥୋଇବାରେ

ସବୁବେଳେ ଧରି ଶିଶୁଙ୍କୁ ସାଥିରେ

ନିତି ପରିଶ୍ରମ କରେ ।

ଶିଶୁ ପାଇଁ ସିଏ କେତେ କଷ୍ଟ ସହେ

ନହୁଏ କଳନା କରି

ମାଆର ମମତା ଭରେ ସରସତା

ଶିଶୁ ଜୀବନେ ସବୁରି ।