ମାଆ ସରସ୍ୱତୀ ବିଦ୍ୟାଦାୟିନୀ

ଆସ ଆସ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ  ମାଆ ସରସ୍ୱତୀ

    ମରାଳ ପୃଷ୍ଠରେ ବସି,

ମାଘ ମାସ ଶୁକ୍ଳ   ପଞ୍ଚମୀ ତିଥିରେ

    ବିଦ୍ୟାକୁ ଦିଅ ପରଶି ।

ଅତି ମନୋହର    ଦିଶଇ ଧରଣୀ

    ସାଜ୍ଜସଜ୍ଜା ମନୋରମ

ଗୋଲକ ଭୁବନୁ    ବିରାଜି ମର୍ତ୍ତ୍ୟକୁ

    ପୂର୍ଣ୍ଣକର ମନସ୍କାମ  ।

ବିଧାତାଙ୍କ ମୁଖୁଁ    ହୋଇ ଆବିର୍ଭୂତା

    ଗୋଲକଧାମେ ବିହର

ସାହିତ୍ୟ ସଂଗୀତ    କଳାର ପୂଜାରୀ

     ପ୍ରିୟ ଅଟନ୍ତି ତୁମ୍ଭର ।

ଶୁଷ୍କ ମରୁସମ      ଅଜ୍ଞାନୀ ମାନବ

     ତୁମ ଦିବ୍ୟ କୃପା ପାଇ

ସାଗର ସମାନ     ଜ୍ଞାନ ଭଣ୍ଡାରକୁ

     ସହଜେ ଲଭି ପାରଇ ।

ସଂସାରର ଦୁଃଖେ   ଦୁଃଖାନ୍ବିତା ହୋଇ

    ହେଲ ନଦୀ ସରସ୍ୱତୀ 

ବାଡ଼ବାଗ୍ନି ଅଗ୍ନି    ନିର୍ବାପିତ କରି

     ରଖିଥିଲ ଦିନେ କ୍ଷିତି ।

ଶାରଦା ବରଦା   ବାଣୀ ବର୍ଣ୍ଣେଶ୍ୱରୀ

    ବିଦ୍ୟାଦାତ୍ରୀ ବେଦମାତା,

ସଂସାରର ଦୁଃଖ   ହିଂସା କୁଟିଳତା

    କର ବିନାଶ ସର୍ବଥା ।

ଶ୍ରୀବିଷ୍ଣୁ ଘରଣୀ   ଜଗତ ରୂପୁଣୀ

    ଯୋଗମାୟା ସ୍ୱରୂପିଣୀ

ରସନା ବାସିନୀ   ବିଶ୍ୱ ବିମୋହିନୀ

    ବୀଣା ପୁସ୍ତକ ଧାରିଣୀ ।

ସତ୍ତ୍ବ ଗୁଣଧାରୀ    ଶ୍ଵେତବର୍ଣ୍ଣା ଦେବୀ

    ବିଶାଳାକ୍ଷୀ ବାଗ୍ମେଶ୍ବରୀ

ବୁଦ୍ଧି ଧର୍ମ ଅର୍ଥ    ସିଦ୍ଧି ଅଇଶ୍ବର୍ଯ୍ୟ 

    ଭରି ଦିଅ ବସୁନ୍ଧରୀ ।