ପୋଡ଼ାଗଡ଼-୧

ପୋଡ଼ାଗଡ଼ ଦୃଶ୍ୟ ଅତି ମନୋରମ

କବି ଭାବୁକଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ୱର୍ଗସମ ।

ଥରେ ଯେ ଦେଖିଛି ତା ବେନି ନେତ୍ରରେ

ଭୁଲି କି ପାରିବ କେବେ ଜୀବନରେ ।

ନିସର୍ଗ ସୁନ୍ଦରୀ ନୈସର୍ଗିକ ଶିରୀ

ଝରୁଥାଏ ଯହିଁ ବିଭୁ କୃପା ବାରୀ।

ସ୍ୱୟଂ ବିଷ୍ଣୁ ଏଠି ଭୈରବ ସ୍ବରୁପେ

ଲୀଳା କରୁଛନ୍ତି ପ୍ରକୃତି ତଳପେ ।

ନଳଵଂଶୀ ନୃପ ଅକ୍ଷୟ କୀରତି

ମହିମା ମଣ୍ଡିତ ଯା ଗୌରବ ସ୍ମୁତି ।

ଅତୀବ ସମୃଦ୍ଧି ଶାଳୀ ଏହି ପୁର

ଧନଧାନ୍ୟେ ଦିନେ ଥିଲା ଭରପୁର ।

ରାଜା ରାଣୀ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାରିଷଦ ଵର୍ଗ

ସେନା ଦାସଦାସୀ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୁର୍ଗ।

ମଣିମା ମଣିମା ଡାକ ନିରନ୍ତର

ଥିଲା ପୁଣ୍ୟସ୍ଥଳୀ ଉତ୍ସଵ ମୁଖର ।

ଭ୍ରମୁଥିଲେ ରାଜା ଯେବେ ଏହିସ୍ଥଳୀ

ଶୁଣୁଥିଲେ ପ୍ରଜାମାନଙ୍କ ଗୁହାରୀ ।