ଆଲୋକ ସନ୍ଧାନେ

ଆଉ କେଉଁ ଫଗୁଣକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛ

ଏବେ ତ ସବୁ ଋତୁରେ ବିଷ ଫୁଲ ଫୁଟେ ,

ମାଟିରୁ ଅକାଶ ଯାଏ ..

ହଳା ହଳର ପରାଗ ରେଣୁ 

କୁନି କୁନି ସ୍ବପ୍ନ ମନେ ଧିରେ ଧିରେ ବାଟବଣା ହେଲେଣି

ସଞ୍ଜ ନଇଁବା ଆଗରୁ ସଜାଡି ନିଅ ନିଜ ଭିତରେ

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଜଳୁ ଥିବା ଚେତନାର ଦୀପ

ଏବେ ତ ହାତ ପାପୁଲିକୁ ମୁଠା କରିବାର ବେଳ,

ଏକାଠି କରି ନିଜ ବଳକା ବିଶ୍ବାସକୁ 

ପାଦ ଥାପି ବାର ବେଳା କଣ୍ଟକିତ ପଥେ..

"ଅଲୋକ ସନ୍ଧାନେ"

ଆମ ପ୍ରତିଟି ଲହୁ ଓ ଲୁହର ବୁନ୍ଦା ,

ସୋରିଷ ଫୁଲର ରୂପ ନେଉ..

ଉଦ୍ ଜୀବିତ କରୁ ସହ ସହ ନିରୁଧିଷ୍ଟ ସ୍ବପ୍ନ ମାନଙ୍କୁ,

ବାଟ କଢେଇ ନେଉ ଅନ୍ଧକାର କଣ୍ଟକିତ ପଥେ,

ଅଗାମୀ ସୁର୍ଯୋଦୟ ଯାଏ..।