ଲୁହ ଭିଜା ଲଫାପା

ସାଜିଛି ଆଜି ମୁଁ ଜୀବନ ପ୍ରଛଦ୍ଦେ

ଅସଫଳ ଅଭିନେତା 

ଭୁଲିଯାଉଅଛି ବ୍ୟାକୁଳତାର ଶୀର୍ଷେ ଥିବା 

ସମ୍ବେଦନତା ର ଜୁଇଚିତା ।

ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତାରେ ଶୂନ୍ୟତା ଯେ ପୁଣି 

ଉଛ୍ଵସିତ ଭାବନା କରେ ଅତିଶୟ 

ନିର୍ମମ ସମୟ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ରେ ପେଷି ହୋଇଯାଏ 

ଉଚ୍ଚାଟନ କରେ ହୃଦୟ ।

ପ୍ରୀତିର ଶେଫାଳି ମଉଳି ଯାଇଛି 

ଶୁଖିଛି ସବୁଜ ଶିଉଳି 

ଲଫାପା ଭିଜିଛି ଲୁହର ବର୍ଷାରେ 

ନିରୀହ ହୃଦୟ ଯାଏ ଜଳି ।

ଆଖିର ନିର୍ଝର ପ୍ରପାତ ଝରୁଛି 

ଧୋଇଛି ଆଖିର କଜ୍ଵଳ 

ସ୍ମୃତି ର ଧୂଆଁରେ କୁହୁଳୁଛି ଆଜି 

କାନ୍ଦୁଛି ଅଦୃଶ୍ୟ ମରାଳ ।