ମା

 ମାଆ ତୁ ଶୁଷ୍କ ମରୁଭୂମେ 

ଜୀବନର ସ୍ରୋତସ୍ବିନୀ ଧାରା 

ତ୍ୟାଗ ତିତିକ୍ଷା ର ଅନ୍ୟ ନାମ ତୁହି 

ସ୍ନେହ ଓ ପ୍ରେମରେ ଭରା ।

ହାସ୍ୟମୁଖୀ ସାଜି ମୁଖରେ ହରଷ 

ବିତିଯାଏ କେତେ ବରଷ ବରଷ 

ଆତ୍ମବଳୀ ଦେଇ ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ତୋର 

ଓଠରେ ଭରାଉ ଚେତନାର ହସ ।

ସନ୍ତାନ ଲାଗି ତୋ ସହୁ ଯେ ଯନ୍ତ୍ରଣା

ପ୍ରତି ପାଦେ ଥାଏ ସମୟ ମନ୍ତ୍ରଣା 

ନୟନ ଧାରେ ତୋ ଲୁହର ସିକ୍ତତା

ବକ୍ଷରେ କୋଳରେ ସାଇତା ମାତୃତା ।

ନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ଭୁଲି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ତୁ କରୁ 

ଚୁଲି ମୁଣ୍ଡେ ବିତେ ସମୟ 

ତୋ ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା କେ ପାରି ନାହିଁ ବୁଝି 

ଦେଇ ପାରିନି ତା ମୂଲ୍ୟ ।

ମାଆ ତୁ ଏକା ଏଇ ଦୁନିଆରେ 

ପ୍ରେମର ଗୋଟିଏ ରାହା

ତୋ ଛଡ଼ା ସଂସାରେ ସ୍ୱାର୍ଥପର ସବୁ 

ତ୍ୟାଗର ତୁ ଅଟୁ ଆହା ।