କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ସକାଳ

ଛାପିଛାପିକା ମୁହଁ ଅନ୍ଧାରର

କାକର ଭିଜା ସକାଳ,

ଆଉଁସିଦିଏ ଆଲ୍ହାଦେ,

ଉଠେଇ ଦିଏ ବୁଢୀମା’

ରଟୁଥାଏ ଗୋଟିଏ କଥା-

ଗାଧୋଇ ପଡି ନୂଆଟେ ପିନ୍ଧ 

ଖଇ ଆଞୁଳାଏ ଟେକିଦେ 

ତପନଙ୍କୁ ଚଉରାମୁଳେ,

ଆଜି ପରା କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା !

ଓଃ କି କଷ୍ଟ !

ସକାଳୁ ଗାଧୁଆ 

ନଦୀ କି ପୋଖରୀରେ।

ସହରରୁ ଆସିଥିଲା ଛୁଟି 

ଦେଖିବ ବୋଲି 

ଗାଁ’ର ଛନଛନ ସବୁଜିମା,

କଳକଳ ହାସିନୀ ଘୋଡାହଡ ନଈ 

ମନ୍ଦିର ପାଖ ପୋଖରୀର 

ଥମଥମ ଅଭିମାନିଆ ମୁଖ,

କିଆ କେତକୀର ମହକ, 

ହେଲେ-

ଏ ସକାଳ ଉଠା 

ଭାରିପଡିଲା ସବୁ ସୁଖ ସମ୍ଭାରକୁ।

ମଳମଳ ଆଖି ,

ଦି’ ଢାଳ ପାଣିରେ

ଗାଧୁଆପର୍ବଟି ସରେ 

କାକସ୍ନାନ ସୂତ୍ରରେ ।

ଗଳେଇପଡି ନୂଆ ଫ୍ରକ୍ ଟିକୁ,

ଚଉରାମୂଳେ ଥୋଇଦେଲେ 

ଉଖୁଡା ଆଞୁଳାଏ 

ପାକୁଆ ପାଟିରେ ବୁଢୀମା’ ହସେ 

ତା’ ହସରେ ଭରାଥାଏ 

ସଜଫୁଟା ମଲ୍ଲି ପରି

ପାଛିଆଏ କଇଲାଣ,

ମୁରୁକି ମୁରୁକି ମାରୁଥାଏ ଆଖିଠାର 

କୁମାରପୂର୍ଣମୀର ଆଳସୀ ସକାଳ ।