ସତ୍ୟ ୟେ ବଚନ

ଦର୍ପଣ ଦିଏନା, ମିଥ୍ୟା କହିବାକୁ,

   ଜଣାଏ ସତ୍ୟର ଛବି ।

ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୁଏ, ବାସ୍ତବ ପ୍ରତିମା,

   ସମାଜକୁ ଯେହ୍ନେ କବି ।।

ଜ୍ଞାନ ଓ ଗାରିମା, ଦିଏନାହିଁ ଭୟ,

   ଧର୍ଯ୍ୟ ଦିଏ ହୃଦୟରେ । 

ବିପଦେ କାତର, ହୁଏ ନାହିଁ ଜ୍ଞାନୀ,

   ବିପଦରେ ଧର୍ଯ୍ୟ ଧରେ ।।

ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଚେତା,ମୋହ ତ୍ୟାଗକରି,

   ଆନନ୍ଦିତ କରେ ମନ ।

କାମ କ୍ରୋଧ ମୋହ, ରିପୁ ନାଶ କରି,

   ପ୍ରଶାନ୍ତିକୁ ରଖେ ଧ୍ୟାନ ।।

ସତ୍ୟ ଦିଏ ଶକ୍ତି, କରେ ନା ଦୁର୍ବଳ,

  ଦିଏ ଜିତିବାର ବଳ ।

ସତ୍ୟ ପଥେ ରହି, ଜୀବନ କାଟିଲେ,

  ହୁଏନା ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ ।।

ପ୍ରେମ ଦିଏ ନାହିଁ, କରିବାକୁ ଈର୍ଷା,

  ପ୍ରେମରୁ ମିଳଇ ଶାନ୍ତି ।

ପିତୃ ମାତୃ ପ୍ରେମ, ଭାତୃ ଭଗ୍ନୀ ପ୍ରେମ,

  ଅତୁଟ ସ୍ନେହର କାନ୍ତି ।।

ବିଶ୍ୱାସ ବଳରେ,  ହୁଅଇ ବିଜୟ,

   ଦୁଃଖ ଶୋକ ଜଞ୍ଜାଳରୁ ।

ଅବିଶ୍ୱାସ ଦିଏ, ହୃଦୟରେ ଦୁଃଖ,

   ମାଡିବସେ ଦୁଃଖ ମେରୁ ।।

କର୍ମ ବଳେ ସିନା, ମିଳେ ସଫଳତା,

  କର୍ମରୁ ମିଳଇ ଫଳ ।

କୁକର୍ମକୁ ତ୍ୟାଗୀ, ସୁକର୍ମେ ରହିଲେ,

  ଜୀବିକା ହୁଏ ସଫଳ ।।

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ