ବସନ୍ତ ଓ ତୁମେ

ଫିକା ଲାଗିଲାଣି ବସନ୍ତ,

ତୁମେ ଗଲା ଦିନଠାରୁ,

ଅଫେରା ନିରୁଦ୍ଦିଷ୍ଟ ହୋଇ,

ମୃଦୁ ମଳୟ କୁ ଚୋରାଇ ନେଇ !

ଫିକା ଲାଗିଲାଣି ବସନ୍ତ,

ରଙ୍ଗ ଅବିର ଯେବେଠୁ

ତୁମ ପଣତରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ

ତୁମ ପଣତକୁ ରଙ୍ଗୀନ୍ କରିଲାଣି !

ଫିକା ଲାଗିଲାଣି ବସନ୍ତ,

ଶୁଭୁନାହିଁ କୋଇଲିର ତାନ,

ଯାହା ସେ ଗାଉଥିଲା ନୀତି

ତୁମ ଉପସ୍ଥିତିରେ !

ଫିକା ଲାଗିଲାଣି ବସନ୍ତ

ନାହିଁ ପୁଷ୍ପର ସମ୍ଭାର,

ନାହିଁ ସେହି ବିମୋହିତ ବାସ୍ନା

ଥୁଣ୍ଟା ଗଛର ଶାଖା ପ୍ରଶାଖାରେ !

ଫିକା ଲାଗିଲାଣି ବସନ୍ତ,

ଧିରେ ଧିରେ ଉତ୍ତପ୍ତ କିରଣେ,

ଖୋଜିବୁଲେ ସେ ଉଷ୍ମତାରେ

ତୁମର ଶୀତଳ ପରଶ,

ତୁମ ଅବର୍ତ୍ତମାନରେ !