ଜୀବନ କାଇଁ

ଜୀବନ,

ମାଟି କାନ୍ଥରେ ଲିପା ହୋଇଥିବା ମାଟି ପରି,

ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ କରି ମଜଭୁତ କରିବାର ଦୁର୍ବାର ପ୍ରୟାସ ।

ଜୀବନ,

ପାଟିକୁ ରୁଚୁ ନ ଥିବା କ୍ଷୀର ସର ଲବଣୀର ସ୍ଵାଦ,

ଅଦିନରେ ବାସି ପଖାଳ ଆଉ ଶୁଖୁଆ ପୋଡାର ଉଦର ଶାନ୍ତି ଖୋରାକି ।

ଜୀବନ,

ବ୍ରାଣ୍ଡେଡ୍ ଚପଲ ପସନ୍ଦ ଆସୁ ନଥିବା ପାଦରେ ଆଜି ସାତ ସିଆଁ ସ୍ପଞ୍ଜ ହଳେ,

ଚାଳ ଛପର ଉପରେ କଖାରୁ ଡଙ୍କ ମାଡ଼ି ମାଡ଼ି ବାଲକୋନୀ ଖୁଣ୍ଟି ରେ ଗୁଡେ଼ଇ ହୋଇଯିବା ।

ଜୀବନ,

ପାଖେ ସୁଖ ପାଖେ ଦୁଃଖର ଯୁଗଳ ବନ୍ଦିରେ

ହସ ଲୁହ ତାଳରେ ଦିନରାତି କଟିଯାଏ ,

ମୃତ୍ୟୁର ପାହାଚ ସବୁ ଧିରେ ଧିରେ ପାଖେଇଆସେ।