କଥାଦିଅ ସାଥୀ କେବେ ଛାଡିବାନି ହାତ

ବେଳା ଭୂମି ତଟେ ସାଥୀ ଆମେ ଦୁହେଁ

ଏକମନ ଏକପ୍ରାଣ

ଚାଲିବା ଏକାଠି ଭାବିବାନି କେବେ

ଜଣେ ଅନ୍ଯ ଠାରୁ ଭିନ୍ନ ।

ଡରିବାନି ଦେଖି ଜୁଆର ଓ ଭଟ୍ଟା

ଉତ୍ତାଳ ନୀଳ ସାଗର

ବାଲୁକା ଶାମୁକା ଗୋଟାଇ ଗଢିବା

ସପନର ବାଲିଘର ।

କଥାରେ କଥାରେ ବିତିଯିବ ବେଳା

ଅପରାହ୍ନ ଶୁଭସନ୍ଧ୍ଯା

ଉଇଁବେ ନୀଶିଥେ ଆକାଶେ ଚନ୍ଦ୍ରମା

ବାସ୍ନା କଇଁଫୁଲ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ।

ରଜନୀ ଗଭାରେ ଗୋଟି ଗୋଟି ହୋଇ 

ଫୁଟିବ ବି ତାରାଫୁଲ

ଖୋଲି ମେଲି ଦେବା କଥା ଗପ ପେଡି

ହୋଇଯିବା ଏକାକାର ।

କଣ୍ଠ ଖୋଲି ଆମେ ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ 

ଗାଇବା ପଞ୍ଚମ ରାଗେ

ମୁଖରି ଉଠିବ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ମଧୁର 

ସୁପ୍ରଭାତେ ଅନୁରାଗେ ।

କଥାଦିଅ ସାଥୀ ଛାଡିବାନି ହାତ

ଆସୁ ଯେତେ ଝଞ୍ଜା ଝଡ

ରଚିବା ସୁନ୍ଦର ସ୍ବଚ୍ଛ ପ୍ରତିବିମ୍ବ

ଗଢିବା ସବୁଜ ନୀଡ ।