କଷ୍ଟ

କଷ୍ଟ ଲୁଚି ପାରେନି

ମାଆ ଆଖି କଣରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ହେଇ ଜକେଇ ରୁହେ

ତ କେବେ ବାପାଙ୍କ ପାନ ଖିଆ ଓଠରେ ଚେନାଏ ହସ ହେଇ ଖେଳି ଯାଏ।

ହଁ କଷ୍ଟ ଲୁଚି ପାରେନି।

କଷ୍ଟ କଥା କୁହେ

ଶିଳ୍ପୀ ର ନିହାଣ ମୁନରେ ବସି ପଥର କୁ ଚିରି ଚିତ୍ରନଟି ଗଢେ

ତ କେବେ ଚିତ୍ରକାର ର ତୁଳି ଅଗରେ ସାତରଙ୍ଗୀ ରଙ୍ଗ ହେଇ ଝରେ

ହଁ କଷ୍ଟ କଥା କୁହେ।

କଷ୍ଟ ସୃଷ୍ଟି କରେ

କବିର କଲମ ମୁନରେ ରହି ତା ହୃଦୟର କବିତା ଲେଖେ

ତ କେବେ କଳାକାର ର ଅଭିନୟ ରେ ରହି ତା କାହାଣୀ କୁ ଜୀବନ୍ତ କରେ।

ହଁ କଷ୍ଟ ସୃଷ୍ଟି କରେ।

କଷ୍ଟ କାହାଣୀ ଲେଖେ

ଗରିବ ର ମୁଣ୍ଡ ଝାଳ ହେଇ ତା ସଂସାର ର ଭାଗ୍ୟବିଧାତା ସାଜେ

ତ କେବେ ଅସହାୟ ର କୋହ ହେଇ ତା ମନରେ ଶକ୍ତି ସଂଚାର କରେ।

ହଁ କଷ୍ଟ କାହାଣୀ ଲେଖେ।

କଷ୍ଟ ମଣିଷ ଗଢେ

ଦୁଃଖୀ ର ସହିବା ଶକ୍ତିର ସୀମା ଡେଇଁ ତାକୁ ପଥର ପରି ଶକ୍ତ କରେ

ତ କେବେ ଦରଦୀ ମଣିଷର ଦୟା ହେଇ ତାକୁ ଚଳନ୍ତି ଈଶ୍ୱର ସଯାଏ।

ହଁ କଷ୍ଟ ମଣିଷ ଗଢେ।