କୃଷ୍ଣଙ୍କ ପ୍ରେୟସୀ ଜଣେ

ସନ୍ନ୍ୟାସିନୀ ସାଜି ଘୂରି ବୁଲୁଛି ମୁଁ

ତୁମରି ପ୍ରେମରେ ପଡ଼ି ,

ରାଜ ସୁଖ ଶିରୀ ତୁଚ୍ଛ ମଣୁଅଛି 

ତୁମରି ସାନିଧ୍ୟ ଲୋଡ଼ି ।

ଶୁଣୁଅଛି କେତେ ଲୋକ ଅପବାଦ

ସେଥିକୁ ନାହିଁ ମୋ ଧ୍ୟାନ ,

ତୁମେ ମୋର ସଖା,ପରମ ବାନ୍ଧବ

ଲୋଡ଼େ ତବ ଆଲିଙ୍ଗନ ।

ଘେନାକର ମୋର ଭକ୍ତି ନଇବେଦ୍ୟ

ମୋହନ ମୁରଲୀ ଧାରୀ ,

ଦିଅ ଦରଶନ ସକଳ ସନ୍ତାପ

ମୋ ଜୀବନୁ ଯାଉ ସରି ।

ତୋଳି ନିଅ ତୁମ ବାହୁ ଡୋରେ ନାଥ

ଦିବ୍ୟାନନ୍ଦେ ଯିବି ମଜ୍ଜି ,

ଧରିନେବି ମୋର ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପତ୍ତି

ପାଇଅଛି ବୋଲି ଖୋଜି ।

ତୁମରି ମନକୁ ତୋଷ କରିବି ହେ

ନୃତ୍ୟ,ସଙ୍ଗୀତର ତାନେ ,

ଦୁନିଆ ଆଗରେ ଖୋଲି କହିବି ମୁଁ

କୃଷ୍ଣଙ୍କ ପ୍ରେୟସୀ ଜଣେ ।