କରବାଳ ତାର କରେ

କରବାଳ ତାର କରେ

କଳକୀ କଳିବ

କିଏ କେତେ ଗିଳିଛି

କେ ଦଣ୍ଡିତ ହେବ ।

ବ୍ୟଭିଚାର ବଢିଚାଲେ

ବଢ଼ଇ ବିପତ୍ତି,

ବିଶ୍ଵ ଯୁଦ୍ଧ ଲାଗିଯିବ 

ବର୍ତ୍ତିବ କେମିତି ।

ଭାର ଭାର ଵହିଆଣ

ଭରତି ତ ଥଳି,

ଭାରିଯା କିଣି ପକାଅ

ଭୟ କୁ ନ ଭାଳି ।

ମରତ ମଣ୍ଡଳ ମଣ

ମରିଵନି କେହି,

ମରଣ ଦେଖି ନୟନେ 

ମୁହିଁ ସିଏ ବୋଲି କହି।

ଜୀବ ଯିବ ଯେତେବେଳେ

ଜମା ଜାଣି ନାହୁଁ,

ଯମ ଦେବଯେ ଯାତନା

ଜାଗୁନୁ ତୁହି ।

ଝମେଲାରେ ଝୁଣ୍ଟୁ ତୁହି

ଝଞ୍ଜଟ ପାଲେ,

ଝରିଯାଏ ଲହୁ ବକ୍ଷୁ

ଝଅଟ ବେହାଲେ।

ନୃସିଂହ ନାମ ନିଅତୁ

ନମ ନାରାୟଣ,

ନଗନ୍ୟ ନର ଜନମ 

ନାସାଗ୍ରେ ପରାଣ ।