କୋଟିଏ ମଣିଷ ଗୋଟିଏ ସ୍ବରରେ

କୋଟିଏ ମଣିଷ ଗୋଟିଏ ସ୍ବର ରେ 

   ଡାକିବେ ହେ ଜଗନ୍ନାଥ,

ରଖ ବା ନ ରଖ ତୁମ ପାଦ ତଳେ

   ଲୋଟାଇଲୁ ଆମ ମାଥ ।

ଆସୁଅଛ ଯଦି ଦୁଇ ବରଷରେ

  ତୁମ ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡେ ନାଥ,

କେତେ କେତେ ଦୁଃଖ ମୋଚନ କରିବ

   ଶୁଣିବ କେତେ ଆରତ ।

ତୁମେ ନ ଵୂଝିଲେ ବୁଝିବ କିଏ ସେ

  କେ ଅଛି ଏହି ସଂସାରେ,

ନୟନାଭିରାମ ଦେଖିବ ଏଥର 

   ନୀର ଭିଜା ନୟନରେ ।  

ଘର ଘର ନାଦେ ଗଡୁଥିବ ରଥ

   ଘଣ୍ଟ ଘଣ୍ଟା କରତାଳେ,

ଘର ଘର ବୋଲି ହେଉଥିବା ଜନେ

   ଘଡ଼ିଏ ଚାହିଁବେ ଡୋଳେ ।

ହରି ହରି ବୋଲି ହୁରି ପଡୁଥିବ

    ହରି ହରିବେ ତା ବ୍ୟଥା,

ହଟ କରୁଥିବ ହଟିବନି କେବେ

    ମନେ ରଖ ଏହି କଥା ।