କୋକେଇ

ଛଅ ଛଣ୍ତି କାଠି ‐ବାଉଁଶକୁ ନେଇ

ହୁଏ ତାହାର ନିର୍ମାଣ

କୋକେଇ ବୋଲିକି କୁହା ଯାଏ ତାକୁ

ଯାଇ ଥାଏ ତା' ମଶାଣ ॥

ନଡା ବାଉଁଶରେ ତାହା ଗଢାଯାଏ 

ମଡାକୁ ବହିବା ପାଇଁ

ମାଟି ପାଉଁଶରେ ପରିଣତ ହୁଏ 

ମଡା ସହ ତାହା ଯାଇ ॥

ଚାରି ମାଲ ଭାଇ କାନ୍ଧରେ କାନ୍ଧେଇ

ରାମ ନାମ ସତ୍ୟ ଗାଇ

ଖଇ ଓ କଉଡି ପଇସା ଫୋପାଡି

ଚାଲୁଥାନ୍ତି ତାକୁ ବୋହି ॥

ରଜା ରଙ୍କ ଅବା ଫକୀର ବା ବାବା

ପଣ୍ତିତ ଗଣ୍ତ ମୁରୁଖ 

କୋକେଇ କୋଳରେ ଗଞ୍ଜେଇ ନିଶାରେ 

ଶୋଇଯାନ୍ତି ସବୁ ଲୋକ ॥

ବହୁବିଧ ଶିକ୍ଷା ଜୀବନର ଦୀକ୍ଷା

ଦିଏ ଆମକୁ କୋକେଇ

ମରା ଶବ ମାନ ନିଏ ଯେ ମଶାଣ

ଆପଣା ଅଙ୍କେ ଶୁଆଇ ॥

ଅସାର ସଂସାର ମାୟାର ଆଗାର

ସକଳ ଏଥେ ଅନିତ୍ଯ

ମରା ନୂହେଁ କେହି ମରଣ କୁ ଚାହିଁ

ରାମ ନାମ ଅଟେ ସତ୍ୟ ॥

ସକଳ ଘଟରେ ବିଜେ ଏ ଖଟରେ 

ଯେଣୁ କରି ନାରାୟଣ 

କୋକେଇ କୋଳରେ ଦେଖେ ସେ ପ୍ରକାରେ 

ଅନାଦି ଆଦି କାରଣ ॥

ସୂକ୍ଷ୍ମୁ ସ୍ଥୂଳ ଦେହ ସ୍ଥୂଳୁ ସୂକ୍ଷ୍ମ ପୁଣି

ଅନାଦି ନିୟମ ମାନି

ଅନୁକ୍ରମେ ନିତି ସଂସାରର ଗତି

ଚକ୍ରପରି ତା ' ସରଣୀ ॥

ଚକ୍ରର ପରିଧି ଜୀବନ ପରିଧି

ପରି ଅଟେ ତା' ଅବଧି

ସଂସାର ର ବିଧି ଜରା ଆଧି ବ୍ଯାଧି 

ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ନିରବଧି ॥