କଲମ

ବୁଝି ନ ପାରଇ    ନିଜର କଥା ସେ

       ପରକୁ ବୁଝାଏ ଦିଏ,

କୁହ ମୋର ପ୍ରିୟ   ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ

      ତୁମର ଆଦର ସିଏ ।

ତୁମର ସାହାଯ୍ୟ    କରଇଟି ସିଏ

      ପରୀକ୍ଷା ସଫଳ ପାଇଁ,

ତାହାରି ଦାନର   ତୁଳନା ନାହିଁ ସେ

      ଅମୂଲ୍ୟ ଦାନୀଟି ସେହି ।

ତାକୁ ଧରି ଥିଲେ    ଜଗତ ଜିଣିବା

      ସିଏ ତ ସଂସାରେ ହିତେ,

ଗୋଟିଏ ଶଦ୍ଦରେ   ସବୁଠି ଶୃଙ୍ଖଳା

      କେତେ ସୁନ୍ଦରଟି ସତେ ।

ତାହାକୁ ନ ଧରି    ପୃଥିବୀ ମଧ୍ୟରେ

      ହୋଇ ନାହିଁ ବଡ଼ କିଏ,

ସେହି ତ ଆମର    ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁଟିଏ

      କଲମ ନାମଟି ସିଏ ।