କଳ୍ପନାଭିସାର

ପ୍ରତିଥର ତୁମକୁ ଦେଖିଲା ପରେ,

ତୁମ ସେ ମନ ଜିଣା ହସ ମୋତେ

ଅନ୍ୟମନସ୍କ କରିଦିଏ ।

ଭାବୁଥାଏ ନିତି ଭେଟ ହୁଅନ୍ତା କି

କହି ଦିଅନ୍ତି ମନ କଥା ସବୁ,

ବୁଲେଇ ଦେଖାନ୍ତି ତୁମକୁ

ମାେ ହୃଦୟ ର ନିଷିଦ୍ଧ ଇଲାକାରେ

ତୁମ ସ୍ୱପ୍ନର ରଙ୍ଗୀନ ବିପଣୀ ।

ମାେ ଶ୍ୱାସ ତନ୍ତ୍ରୀ ସବୁ

ମାେ ଆଶା ଉଦ୍ଧୀପନା କୁ ଭିଡ଼ି ଧରି ଥାଆନ୍ତି,

କାଳେ କିଛି ଭୁଲ୍ ହେଇ ଯିବ

ଆଉ ତୁମେ ପୂର୍ବ ଭଳି ନିରବି ଯିବ ।

ପ୍ରେମ ପାଇଁ ଅନୁମତି କାହିଁ ନେବି ?

କିଛି ତ ଚାହିଁ ନି ତୁମଠୁ?

ତୁମର ସେ ବୋମା ତରଳା ହସ ଧାରେକ ବ୍ୟତୀତ ।

ଯେତେ ଦିନ ଥିବି

ତୁମକୁ ଗୋପନରେ ଭେଟୁଥିବି ,

ନିତି ରାତି ତୁମ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଅନୁଢ଼ା କିଶୋରୀ ଟେ ଭଳି

କଡ ଲେଉଟାଇ ତୁମକୁ ଝୁରି ମରୁଥିବି ।

କଳ୍ପନା ର ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲ ରେ ନିତି

ଧନ୍ଦି ହେଇ ଏମିତି କବିତା ଲେଖିବି ।।