ଜନ୍ମବେଦୀ ମହୋତ୍ସବ

ଜନ୍ମବେଦୀ ତୋର ହସୁଛି କାଳିଆ 

   କାନ୍ଦୁଛିରେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର

ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ପଡିଛିରେ ଖାଲି

   ପୂରିଛି ମାଉସୀ ଘର ।

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ସଙ୍ଗତରେ ଧରି

   କରିଲୁ ତୁ ଘୋଷ ଯାତ 

ବରଷକୁ ଥରେ ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ଯାଇ

   ଦେଖୁଛୁ ତୋର ଭକତ ।

ଅଧରେ ତୋହର ଖେଳୁଛିରେ ହସ

ମାତା ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଏଠି ଅଛନ୍ତି ବିରସ

   ଚାଲେ ତୋ ଜନ୍ମ ଉତ୍ସବ

ତୁ ସେଇ ନୀଳ ମାଧବ ।

ବିଶ୍ୱାବସୁ କେତେ ଶ୍ରଦ୍ଧା ବିଶ୍ୱାସରେ

   ପୂଜୁ ଥିଲା ପାଦ ତୋର

ତା ଆଶା ଭରସା ତୁଟେଇ କାଳିଆ

   ଆସିଲୁ ନୀଳ କନ୍ଦର ।

ବିଦ୍ୟାପତି ରାଜା ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ସଙ୍ଗେ

  ମହୋଦଧି ଜଳେ ଆସି

ବିଶ୍ୱାବସୁ ହସ୍ତ ଲାଗିଲା ତୋ'ଠି

   ହେଲୁରେ ତୁ କେତେ ଖୁସି ।

ଦାରୁରୁ ତୁ ଗଢା ହେଲୁ ଜଗନ୍ନାଥ 

ସୁଭଦ୍ରା ସହିତ ଭାଇ ବଳଭଦ୍ର 

   ଚାରିଆଡେ ମୁଖ ରାବ ।

ଚାଲେ ତୋ ଜନ୍ମ ଉତ୍ସବ ।

ଗୁଣ୍ଡିଚା ରାଣୀ ଯେ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତି 

   ତୋର ଏ ରଥ ଯାତକୁ

ନନ୍ଦିଘୋଷ ଚଢି ଜଗା ମୋ ଆସିବ

   ଧରି ଭାଇ ଭଉଣୀକୁ ।

ତାଳଧ୍ୱଜେ ବଳଭଦ୍ର ମୋ ଆସିବେ

  ଦେବଦଳନେ ସୁଭଦ୍ରା 

ମନ ଆଗ୍ରହରେ ଚାହିଁ ରହିଥାନ୍ତି 

   ହେଇ ସେ ରାତି ଅନିଦ୍ରା ।

ଦୂରୁ ତିନି ରଥ ଯେବେ ଦେଖା ଯାଏ

ହୃଦୟେ ପୁଲକ ସେତେ ବଢୁଥାଏ

   ଦୁଃଖ ହୁଅଇ ଲାଘବ ।

ଚାଲେ ତୋ ଜନ୍ମ ଉତ୍ସବ ।

ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର ହୁଏ ମୁଖରିତ

   ଭକତଙ୍କ ଭିଡ ଲାଗେ

ପଛେ ଜଗନ୍ନାଥ ମଝିରେ ସୁଭଦ୍ରା 

  ବଳଭଦ୍ର ଥାନ୍ତି ଆଗେ ।

ଆଡପ ମଣ୍ଡପେ ଆଡପ ଅବଢା

  ଆଡପ ଦର୍ଶନ ହୁଏ

ଶରଧା ବାଲିରେ ରଥ ଗଡି ଯାଇ

  ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର ଯାଏ ।

ଆଠ ଦିନ ରହି ମାଉସୀଙ୍କ ଘରେ

ପୋଡ ପାଠା ଜଗା ଖାଉ ଆନନ୍ଦରେ 

   ଲଗାଇ କେତେ ଉତ୍ସବ ।

ତୁ ସେଇ ନୀଳ ମାଧବ ।

ଜଗତର ମାତ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଠାକୁରାଣୀ 

   ତାଙ୍କୁ ଏକା ଛାଡି ଆସି

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗୁଛି କେମିତି ଉତ୍ସବ

   କରୁଅଛ ପ୍ରଭୁ ହସି ।

ଭକତ ଖୁସିରେ ହେଇ ତୁମେ ଖୁସି

  ମାତାଙ୍କୁ ଯେ ଭୁଲି ଗଲ

ଜନ୍ମବେଦୀ ଦେଖି ପୋଡ ପିଠା ଖାଇ

  ସମୟ ବିତାଇ ଦେଲ ।

ମାତା ବିନା ଅନ୍ନ ମୁଠିଏ ତ କେହି

ପାଆନ୍ତି ନି ଜାଣି ଅଛ ଭାବଗ୍ରାହୀ 

   ଦେଖାଇଲେ ଦୟାଭାବ ।

ଖୁସିରେ ପାଳ ଉତ୍ସବ ।

ଏଇ ଆଠ ଦିନ ଜନ୍ମବେଦୀ ତୋର

   କେତେ ଖୁସି ଭରି ଦେବ

ସତେ ତୋ ଉତ୍ସବ ଦେଖିବ ଏ ନେତ୍ର

   ଜୀବନ ସାର୍ଥକ ହେବ ।

ଆଠ ଦିନ ଯାଇ ନଅ ସରି ଗଲେ

   ବିଦାୟ ନେଇ ଆସିବୁ

ପୋଡ ପିଠା ପାଇଁ ଆର ବରଷକୁ

   ମାଉସୀକୁ କହି ଦେବୁ ।

କି ସୁନ୍ଦର ଲୀଳା କରୁଛୁ କାଳିଆ

କିଏ ହେବ ଆଉ ତୋହରି ଭଲିଆ

  ବଡ ଦାଣ୍ଡେ ଦେଖା ଦେବ ।

ଭକତ ତୋତେ ଦେଖିବ ।