❤🌹ବାପା ।🌹❤ ❤🌹🙏🌹❤

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ

    କିଏ ବା ହେଇ ପାରିବ

ମାଗିବା ଆଗରୁ ଅସୁବିଧା ବୁଝି

    ପାଖେ ଆଣି ଥୋଇ ଦେବ ।

ହାତ ଧରି ବାଟ ଚାଲି ଶିଖାଇବ

    ବୁଝେଇ କହିବ କଥା

ଯୁଆଡେ ଗଲେ ବି ନିଅନ୍ତି ସାଥିରେ

     କୁହନ୍ତି ପୁରାଣ ଗାଥା ।

କିଣେଇ ଦିଅନ୍ତି କେତେ ଯେ ଖେଳଣା

ମାଗିଲେବି ମନ କରନ୍ତି ନି ଊଣା

      ଦିଅନ୍ତି କେତେ ଦରବ ।

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ।

ମାଆ ଗାଳି କଲେ ପାଟି ସେ କରନ୍ତି 

       କହନ୍ତି ସେତିକି ଥାଉ

ଏଇ ବୟସରେ ଦୁଷ୍ଟାମୀ ନ କଲେ

      କେବେ ସେ କରିବ ଆଉ ।

ପକେଟରୁ ସିଏ ପଇସା କଢିଣ

     ହାତରେ ଧରେଇ ଦ୍ୟନ୍ତି 

ସାଇକେଲ ବା ଗାଡି ଆଗରେ ବସେଇ 

     ଦୋକାନ ନେଇଣ ଯାନ୍ତି ।

ମନ ପସନ୍ଦର ଜିନିଷ ଦିଅନ୍ତି 

 ହାତେ ଖୋଇ ଦେଇ ଗେଲ ସେ କରନ୍ତି 

    କହନ୍ତି ଯାଅ ଖେଳିବ

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ।

ଅତି ଜିଦି କଲେ ମାଆ ବାଡେଇଲେ

      ବାପା ଆସି ଗାଳି ଦ୍ୟନ୍ତି 

ବେକାରଟାରେ କାହିଁ ବାଡେଉଛୁ ଏତେ

     କହି କୋଳେଇ ନିଅନ୍ତି । 

ତୁମ ଯୋଗୁଁ ମୁହଁ ବଢୁଛି ଏହାର 

     ମାଆ ଯେବେ କହି ଦିଏ

ବାପା ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କହିଣ ଦିଅନ୍ତି

     ମୁଁ ବେଶୀ ଭଲ ପାଏ ।

ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ହୁଏ ଯେ ଲଢେଇ 

ବାପା ଠାରି ଦେଲେ ଯାଏ ସେ ପଳେଇ

     ମା' କହେ ଯାଅ ଆଣିବ

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ।

ନିଜେ ନ ଖାଇଣ ସାଥିରେ ଖୁଆଇ

     ହାତ ମୁହଁ ଦ୍ୟନ୍ତୁ ଧୋଇ 

ଗରମ ହୋଇଲେ ବିଞ୍ଚଣାରେ ବିଞ୍ଚି

    ପାଖରେ ଥାଆନ୍ତି ଶୋଇ ।

ଦେହ ଯଦି ଟିକେ ଖରାପ ହୁଅଇ

     ମେଡିକାଲ ଯାନ୍ତି ନେଇ

ଔଷଧ ଖୁଆନ୍ତି ସେବା କରୁଥାନ୍ତି 

     ରାତି ଉଜାଗର ହେଇ ।

ପାଠ ସେ ପଢାନ୍ତି ମଣିଷ କରାନ୍ତି 

ତାଙ୍କ ପାଇଁ ପିଲା ଉଚ୍ଚକୁ ଯାଆନ୍ତି

      ଏ କଥା କିଏ ଭୁଲିବ ?

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ।

ସ୍ୱର୍ଗ ଠାରୁ ବଡ ବାପା ହେଇଥାନ୍ତି 

     ପୁରାଣେ ରହିଛି ଲେଖା 

ଆଜିକାଲି ପିଲା ବାପା ମାଆଙ୍କର

     ବଦଳାନ୍ତି ଭାଗ୍ୟ ରେଖା ।

ସବୁ ସମ୍ପତିକୁ ତାଙ୍କରି ନାଆଁରେ 

     ଆଗ ସେ କରି ନିଅନ୍ତି 

ଶେଷରେ ମୁଠାଏ ଖାଇବା ନ ଦେଇ

    ଘରୁ ଘଉଡେଇ ଦ୍ୟନ୍ତି ।

ମାଲିକଟି ହୁଏ ଦାଣ୍ଡର ଭୀକାରି

ଖାଇବା ବିହୁନେ କଷ୍ଟ ପାଏ ଭାରି

    ଏ କଥା କାହାକୁ କହିବ ?

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ।

ଭତ୍ତା ଚାଉଳକୁ ଛଡେଇ ନେଇଣ

     ନ୍ୟନ୍ତି କାଳିଆ ଯୋଜନା

ଉପାସରେ କଷ୍ଟେ ଛଟପଟ ବାପା

    ପୁଅ ମୁହଁକୁ ଚାହେଁନା ।

ମୋ କୁଡିଆ ଘରେ ନିଜେ ପୁଅ ରୁହେ 

    ବାପା ଶୁଅଇ ଦାଣ୍ଡରେ

ଖାଇବାକୁ ଯଦି ମୁହଁ ଖୋଲେ ବାପା

     ବାଡାନ୍ତି ତାକୁ ବାଡିରେ ।

ତଥାପି ପୁଅର ସବୁ ସେ କରନ୍ତି 

ଭଲେ ରହୁ ପୁଅ ଠାକୁରେ ଡାକନ୍ତି

       ଏମିତି ବାପା କେ ହେବ

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ ।

ବାପା ମନ କଥା ବୁଝନ୍ତି ନି କେହି

      ଥାଏ ଆଖି ସମ୍ପତ୍ତିରେ

ଯେତେ ଧନ ଥାଉ ପାଖରେ ତାଙ୍କର 

      ଲୋଭ ବାପା ଟଙ୍କା ପରେ ।

ଚାହିଁ ରହିଥାନ୍ତି କେମିତି ମରିବ

     କରନ୍ତି ବାଟ ମାରଣା

ଡହଳ ବିକଳେ ବାପା ଭୋକେ ରୁହେ

      ପାଇଣ କଷ୍ଟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ।

ମାଛ ମାଂସ କରି ପୁଅ ଖାଉ ଥାଏ 

ନିଃଶ୍ୱ ହେଇ ବାପା ଚାହିଁ ଲୁହ ପିଏ 

    କୁହେ ପୁଅ ଭଲେ ଥିବ

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ 

     ଆଉ ବା କିଏ ହୋଇବ ।

ଯେତେ ଦିଅଁ ପୂଜ କି ଲାଭ ପାଇବ

      ପିତାକୁ ଅନାସ୍ଥା କଲେ

ସିଏ ଅଭିଶାପ ନ ଦେଉ ପଛକେ

       ନିଶ୍ଚତ ପଡିବ ଭଲେ । 

ଦାନ ଧର୍ମ ଯେତେ ଦେଖେଇଣ କର

      ସବୁ ନିଷ୍ଫଳ ହୋଇବ 

ପିତା ହୃଦୟର ଆଖିର ଲୂହରେ

     ସବୁ ଭସ୍ମ ହେଇ ଯିବ ।

ରହିବନି ଦମ୍ଭ ଗର୍ବ ଅହଂକାର 

ଦେଖୁଥିବ ସବୁ ହେଉଥୀବ ଦୂର

     କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ଦିନ ଯିବ ।

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ 

     କିଏ ବା ହେଇ ପାରିବ ?

ପିତାକୁ ଖୁସିରେ ରଖି ପାରେ ଯିଏ

     ଦୁନିଆରେ ସୁଖୀ ହୁଏ

ପିତା ଆଶୀର୍ବାଦେ ତା ସୁଖ ସଂସାର 

     ଖୁସିରେ ଯେ ଚାଲୁ ଥାଏ ।

ଦେବା ଦେବୀମାନେ ହୁଅନ୍ତି ସନ୍ତୁଷ୍ଟ 

   ସାହା ହେଇଥାନ୍ତି ତାକୁ

ଯଶ କୀର୍ତ୍ତି ଖ୍ୟାତି କରଇ ଅର୍ଜନ

    ପ୍ରଣାମ କରେ ପିତାଙ୍କୁ ।

ଯେତିକି ସମ୍ମାନ ସୁଖରେ ରଖିବ

ତା ଭାଗ୍ୟରେ ତାହା ସେତିକି ପାଇବ

     ଏହା ଅନ୍ୟଥା ନୋହିବ ।

ବାପା ପରି ଆଉ ଏଇ ଦୁନିଆରେ 

    ଆଉ କିଏ ବା ହୋଇବ ?