କଳାମେଘ

ମନ ଅଗଣାରେ  ଭାସି ଆସେ ଦିନେ

ଘମାଘୋଟ କଳା ମେଘ 

ଜୀବନ ଚିତ୍ରକୁ    ବଦଳାଇ ଦେଲା

ପ୍ରାପ୍ତି ନହୋଇଲା ଶ୍ଳାଘ୍ୟ ।

ଫାଟିଲା ବାଦଲ   ଝରି ଗଲା ବାରି

ସଙ୍ଗେ ଅଶ୍ରୁ ସ୍ରୋତସ୍ବନୀ

ଉଜାଳା ଆଶାଟା  ମଉଳି ଲୋଟିଲା

ନିସ୍ତେଜ କି ରାତିରାଣୀ ।

ନିନ୍ଦା ବଜ୍ର ଘାତ    ଚକିତ ଚପଳା

କରୁ ଥିଲେ ଉପହାସ

ନିଲଠା ଭାଗ୍ୟଟା   ଫାଟି ନଯାଇଣ

ପୁଟୁଳି କଲା ସାହାସ ।

ଲେଖନୀ ମୁନରେ  ମାନସ କନ୍ୟାକୁ 

ନିତି କରୁ ଥାଏ ସୃଷ୍ଟି

ଦିନେ କଳାମେଘ    ପଥ ବଦଳାଏ

ଭୁଞ୍ଜି ବାକ୍ୟ ବାଣ ମୁଷ୍ଟି ।

ପରିବର୍ତ୍ତନର   ସୀମା ରେଖା ତଳେ

ଚଳେ ଏ ଜୀବନ ଖେଳ

କେବେ କଳାମେଘ ଗୋଟି ବାନ୍ଧୁ ଥାଏ

ପୁଣି କେବେ କ୍ଷୟ ବଳ ।

ଭରି ଗଲା ହସ    ଲିଭିଲା ଉଦାସ

ଆଗମନ ସୁଖପ୍ରଦ

ମୋ ଜୀବନ କଥା ନୁହେଁ ଆରେ ମିତ

ଜଗତ ଅନ୍ତର ଶଦ୍ଦ ।