କଲାକାର୍ କାନ୍ଦୁଛେଁ

ବୁଡି ଗଲା ଜିବକା

ହଜିଗଲା ତହଁକ୍

କଲାକାର୍ ଆଏଜ୍ କାନ୍ଦୁଛେଁ

ନାଇଁ ଦେଖିଇ ପାରବାରୁଛେ ବୋଲି କଲାର୍ ମହକ୍ ।

କୋରୋନା ଆଏଲା

ଜୀବନ୍ ନେଲା ,ଜୀବକ୍ ନେଲା

ଭୋକ୍ ପେଟକେ ଜଲେଇ ଦେଲା

କଲାକାର୍ ଦୁଖେ ଝୁରି ଝୁରି ଦିନ଼ ଗଲା ।

ସୁଇଥିଲେ ମୁହୁରୀର୍ ଆବାଜ଼ ସୁନୁଛେ

ବସିଥିଲେ ନିସାନ୍ ଛାତି କେ ଧକ୍ ଧକେଇ ଦେଉଛେ

ଗୋଡ଼ ହାତ଼ ଝୁମକା ବାଗିର୍ ଛମ୍ ଛମେଇ ଜାଉଛେ

କଲାର୍ ମଚାନ୍ ହାତ଼ ଦେଖିଇ ଡାକୁଛେ  ।

ଚାକ୍ରି ନେଇସେ ,ବେପାର୍ ନାଇଁସେ

ଇଟା ମୋର୍ ଆଏ କଲା

ଲୋକର୍ ତହଁକ୍ ,ଲୋକର୍ ତାଲି ,ଲୋକର୍ ଦାନେ

କୁଟୁମ଼ ମୋର୍ ଚଲୁଥିଲା ।

ସପନ୍ ଲାଗୁଛେ ଜିଇଁନା

କଲାକାର ମୁଇଁ କାନ୍ଦୁଛେଁ

କାଏଁ କଲୁରେ କୋରୋନା ...

କାଏଁ କଲୁରେ କୋରାନା

ସବୁ ବୁଡେଇ ଦେଲୁନା...

ସବୁ ବୁଡ଼େଇ ଦେଲୁନା ।