କିଛି କଥା ରହି ଗଲା

କିଛି କଥା ପ୍ରିୟ ରହି ଗଲା ବାକି

ସମୟ ତ ହେଲା ନାହିଁ

ଯେଉଁ ଦୁୁଇ ପଦ କଥା ହେଉ ଥିଲି

ମନ ପଛେ ଟାଣୁ ଥାଇ ।

ହାଟ ମଝିିିଟାରେ ଅଚାନକ ଦେଖା

ଚାହିଁ ଥିଲେ ପରା ଲୋକ

ସେ କି ବୁଝିିିବେ ଦୀର୍ଘ ଦିନେ ଦେଖା

ସେଥିରେ କେତେଟା ଭୋକ ।

କେତେ ଲୋକଙ୍କର ସନ୍ଦେହ ଆଖିଟା

ଘୁରୁ ଥିଲା ନିଆଁ ପରି

କହିିିବା କଥାଟା ଗଳାରେ ଅଟକେ

ମନ ଯାଉ ଥିଲା ମରି ।

ତୁମ ଆଖୁୁୁକୁ ମୁଁ ଆଖି ନମିଶାଇ

ଭୂମି କଲି ବିଦାରିତ

ମୋ ଅନ୍ତର ପ୍ରେମ ଉତ୍ସର୍ଗ ନକରି

ବହୁଛି ଦୁଃଖର ସ୍ରୋତ ।

ଚିର ଦିନ ପାଇଁ ସ୍ମୃତି ପାଲଟିଲା

ହାଟ ମୋର ପ୍ରେମ ଘାଟ 

ଯେଉଁଠି କେବଳ ବିନା ଅନଳରେ

ହେଉ ଥିଲି ଛଟପଟ ।

ହୃଦୟରେ ଲେଖି ସେହି ଦୃଶ୍ୟାବଳୀ

ସାଇତି ରଖିଛି ସ୍ନେହେ

ଭିନ୍ନ ଏକ ରାଜ୍ୟେ ଦେଖା ହେଉ ମିତ

ଜନସ୍ରୋତେ କେବେ ନୁହେଁ ।

ତୁମେ ହୋଇଥିବ ସୁଦୂର ଚନ୍ଦ୍ରମା

ମୁହିଁ ସରୋବର କଇଁ

ତୁମରି ସ୍ମୃତିକୁ ଝୁରି ଝୁରି ମୋର

ଦିନ ଯାଉ ଚାହିଁ ଚାହିଁ ।।