ଖଣ୍ଡିଆ ଦିଅଁ

ପାଦନାହିଁ ତୋର ଚଉଦ ଭୂବନ

କେମିତି ବୁଲୁଛୁ କହ

ହାତନାହିଁ ତୋର କେମିତି ପୋଛୁଛୁ

ଭକତ ଆଖିର ଲୁହ I

କାଠଗଢା ତୋର ଦେହରେ ତ ଜଗା

ରକତ ମାଉଁସ ନାହିଁ

ଏତେ ଭୋକ ତୋତେ ଷାଠିଏ ପଉଟି

ନିମିଷେ ଦେଉଛୁ ଖାଇ I

ଏତେ ବଡ ବଡ ଆଖିରେ ଚାହିଁଛୁ

ପଲକ ପଡୁନି କ୍ଷଣେ

କାହାକୁ କିଛି ତୁ ପଦେ ବି ନ କହି

ସବୁ ଦେଖୁଛୁ ମୁଁ ଜାଣେ I

ତୋତେ ଦେଖିଦେଲେ ଖୁସିରେ ଝରଇ

ଭକତ ଆଖିରୁ ଲୁହ

ସେ ଲୁହକୁ ଦେଖି ମୁରୁକି ମୁରୁକି

ହସିଦେଉ କିଆଁ କହ I

ହାତ ପାଦ ନାହିଁ ଆଖିପତା ନାହିଁ

ତୁ ଏମିତି ଏକ ଦିଅଁ

ତୋ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ନିତି ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରକୁ

ଛୁଟେ ଭକତଙ୍କ ସୁଅ I

ସମସ୍ତେ କୁହନ୍ତି ତୁ ଜଗତ ନାଥ

ପତିତ ପାବନ ହରି

ମୁଁ ପତିତ ଟିଏ ଗୁହାରି କରୁଛି

ହାତ ମୋ ଦେବୁନି ଛାଡି I