ଖେଳ ଶେଷ୍

କାହିଁକି ଏତେ ଗର୍ବ, ଅହଂକାର, ଦର୍ପ 

କ'ଣ ବଞ୍ଚିଛ ବୋଲି ?

ନା, ଜୀବନ ତୁମର ବୋଲି ?

ତୁମେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଦେଖି ନାହଁ ବୋଲି

ମୃତ୍ୟୁ ନାହିଁ ବୋଲି ଭାବୁଛ କି ?

ତେବେ ତୁମେ ଭୁଲ୍ ଭାବୁଛ ।

ମୃତ୍ୟୁ ଠୁ ହିଁ ତ, ଜୀବନକୁ 

ମୁଁ ମାଗିଆଣିଛି; କେତେଟା

ନିଶ୍ୱାସ ବଦଳରେ ।

ଯଦି ଜୀବନକୁ ଦଣ୍ଡେ

ଉପଭୋଗ କରୁଛ, ତେବେ କର

କିନ୍ତୁ କେବଳ ସେଯାଏଁ

ଯେଯାଏଁ ନିଶ୍ୱାସଟା ବଳକା ହେଉଥିବ, ମୃତ୍ୟୁଠୁ ।

ଯେଉଁ ଦିନ ମୃତ୍ୟୁ ଠାରେ ବନ୍ଧା ପଡ଼ିଥିବା 

ନିଶ୍ୱାସ ସରିଲା, ଜାଣିବ

ସେ ଦିନ ସବୁ ଖେଳ ଶେଷ ।