କେତକୀ ଫୁଲ

କେତକୀ ଫୁଲଟି ମାଆ କୋଳେ ମୋତେ

   ଡାକୁଛି ଜାଗର ଦିନ.

କିଆ ଫୁଲ ଡାକେ ମୋତେ ନିଅ ଆଗେ.

   ରୁଦ୍ରେ କର ସମର୍ପଣ । (0)

ଜାଗରରେ ଯାଇ ଜାଳିବି ଯେ ଦ୍ବୀପ.

   ଉଜାଗର ରହି ରହି.

ତା ପାଦେ ଭକତି ଅର୍ଘ୍ୟ ଢାଳି ଦେଇ

   ରହିଥିବି ମୁହଁ ଚାହିଁ.

ତ୍ରିଭୁବନେ ସେହି ପିନାକ ଧାରି ଯେ

    ଚରଣେ ତାର ବନ୍ଦନ । (1)

କିଆ କେତକୀର ଫୁଲ ଚଢାଇବି

   ବେଲପତ୍ର ପାଦ ତଳେ

କ୍ଷୀର କଦଳିରେ ତା ଅଙ୍ଗ ଧୋଇବି

   ବସିବି ଧ୍ୟାନେ ନିରୋଳେ.

ତୃତୀୟ ନୟନ ଅଛି ବୋଲି ପ୍ରଭୁ

   ନାମ ତୁମ ତ୍ରିଲୋଚନ । (2)

କିଏ କୁହେ ଶିବ ବିବାହ କରିଲେ

   ଜାଗର ତିଥିର ଦିନ

କିଏ କୁହେ ବିଷ ପାନ କରିଥିଲେ

    ହେଲା ନୀଳକଣ୍ଠ ନାମ.

ଗଙ୍ଗା ମାତା ସଦା ମସ୍ତକେ ଥାଆନ୍ତି

    ତା ଚରଣେ ଥାଉ ମନ । (3)