କେହିଜଣେ ପଥର ପରି

ଗୋଟେ ଲୁହର ଦୁର୍ଗ ଦେଖିଛ ?

ସବୁ ଆଡ ମେଲା ମୁକୁଳା

ଚାରିପଟେ ସ୍ଵାଗତ ତୋରଣ

କେହି ଆସେନା ତ...!

ମଝିରେ 

ବରଫର ମୂର୍ତ୍ତି ପରି କେହି ଜଣେ

କେବେ ତରଳୁଛି ତ

କେବେ ପଥର ପରି

ଅଥଚ ତରଳୁ କି ପଥର ଥାଉ

ଆଖି ହଳକ ବଦଳି ଯାଉନି କେବେ

ଗୋଟେ ଅସରନ୍ତି ଅପେକ୍ଷା 

କ୍ରମଶଃ ବିସ୍ତରି ଯାଇଛି ଆଦିଗନ୍ତ

ଛବି ଆଂକିବକି ତା'ର ?

ସବୁଠୁ କରୁଣ ତମ ଛବିଟିଏ

କୁହତ କିଏ ସେ....?