Library
Profile
କବିତା
କବିତା
ଶବ୍ଦ କିଛି ଥିଲା ଆବଦ୍ଧ
ମୋ ଶବ୍ଦକୋଷରେ
ସଜେଇଦେଲି ତାକୁ
ଚେତନାର ଚାରିକାନ୍ଥରେ
ଚେତନା କହିଲା ଯାଇ
ହୃଦୟ କନ୍ଦରେ
ଗୁନ୍ଥି ଦେ ରେ ତାକୁ
ଅକ୍ଷରର ଖିଅରେ
ଲେଖିଦେଲି ଯେବେ
ଅନ୍ତରାତ୍ମାର ଲେପ ଦେଇ
ଫୁଟିଉଠିଲା ସେ
ଅପରୂପା କବିତା ହୋଇ।
ସାତରଙ୍ଗ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଉଇଁଗଲା
ମୋ ତୃପିର ଆକାଶେ
କିଛି ରଙ୍ଗ ନେଇଆସି
ରଖିଦେଲି ପାଶେ
କଲମ କହିଲା ଭରିଦେ ମୋତେ
ଦେଇ କିଛି ରଙ୍ଗକାଳୀ
ଶୃଙ୍ଗାର କରିବି ମୁଁ କବିତାର
ଦେହେ ବୋଳି
କବିତା ଲାଗେ ଏବେ
ସୁରମ୍ୟା ନବବଧୂ ପରି
ମଲାଟ ଆଡେଇ ଦେଖେ
ଆମୁଖକୁ ମନଭରି।
ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ମନେ ପଲ୍ଲବିତ କେତେ
ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗର ଫୁଲ
କିଛି ଫୁଲ ଆଣି ସାଇତିଲି
ଦେବାପାଇଁ ତାର ମୂଲ
ଫୁଲ କହିଲା ଗଢ଼ିଦେ
ନେଇ ଆଭୂଷଣ ମୋର
ପିନ୍ଧେଇବି କବିତାକୁ ଦେଇ
ନାନାବିଧ ଅଳଙ୍କାର
ଅଳଙ୍କାର ପିନ୍ଧି କବିତାଲାଗେ
ନୃତ୍ୟରତା ମୋହିନୀ ପରି
ତା ମୋହରେ ପାଦମୋ
ନାଚେ ଗାଇ ହରିହରି।
