କବିତା

ପଦେ ମିଠାକଥା ପରକୁ ଆପଣା କରିନେଇ ଯାଇପାରେ,

ମୁରୁକି ହସରେ ଅଚିହ୍ନା ଲୋକ ବି ଚିହ୍ନାହୋଇ ହାତଧରେ ।

କୋମଳ ହାତର ପରଶ ଟିକିଏ ହୃଦକୁ ଶୀତଳ କରେ,

ବିପଦ ବେଳରେ ଆହା ବୋଲି ପଦେ କହିଦେଲେ ଦୁଃଖ ସରେ ।

ଅଭାବ ବେଳରେ ସାମାନ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ ବଡ଼କାମ କରିଥାଏ,

ଭୋକବେଳେ ଖୁଦଭଜା କି ପଖାଳ ଜୀବନଟା ରଖିଦିଏ ।

ଦୁର୍ଯୋଗରେ କେହି ଠିଆ ହେଇଗଲେ ମହତଟା ରହିଯାଏ,

କୋହବେଳେ କେହି ଲୁହ ପୋଛିଦେଲେ ମନଟା ହାଲୁକା ହୁଏ ।

ଦୁଃଖବେଳେ କେହି ଆଶ୍ଵାସନା ଦେଲେ ସାହସ ମିଳିବ ସିନା,

ଅନ୍ଧାରରେ କେହି ବତୀ ଦେଖାଇଲେ ଧାର୍ମିକରେ ହୁଏଗଣା ।

ବୁଡ଼ି ଗଲାବେଳେ କୁଟାଖିଏ ଥିଲେ ହୁଏ ସେ ଭରସା ସାହା,

ପ୍ରାଣ ଗଲାବେଳେ ନାରାୟଣ ନାମ ଦେଖାଏ ମୁକ୍ତିର ରାହା ।