କବିତା ପର୍ବ : (ଅତିରିକ୍ତ) ଗୀତି-କବିତା-42 : ଅନ୍ଧକାର : -ଡକ୍ଟର କୃତ୍ତିବାସ ନାୟକ

ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ଜୀବନଦୀପରେ ସରି ଆସୁଥିଲା ତେଲ,

ତୁମେ ଆସି ଦିନେ ତେଲ ଭରିଦେଇ ସଳିତାକୁ ତେଜିଦେଲ |(ଘୋଷା)

ମୋ ଆଗରେ ଯେବେ ଦିଶୁଥିଲା ଖାଲି ଫିକା-ଫିକା କଳାଛାଇ,

ତୁମ ଆଗମନେ ଶୁଭିଗଲା ମୋତେ ପ୍ରୀତିସୁର ଶାହାନାଈ |

ତୁମପାଇଁ ସିନା ଉଜୁଡ଼ା ଅସାର ଜୀଵନକୁ କଲି ଗେଲ !

ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ଜୀବନ ଜୀବନଦୀପରେ ସରି ଆସୁଥିଲା ତେଲ,

ତୁମେ ଆସି ଦିନେ ତେଲ ଭରିଦେଇ ସଳିତାକୁ ତେଜିଦେଲ | (1)

ବିରହ ତାତିରେ ମୋର ଏଇ ଛାତି କାଲିଯାଏ ଜଳୁଥିଲା,

ତୁମରି ହାତର କଅଁଳ ଛୁଆଁରେ ମୋ ମନ ଶୀତଳ ହେଲା |

ଦେଖ ଆଜି ମୋର ଆଶା ଉପବନେ ଫୁଟେ ପାରିଜାତ ଫୁଲ |

ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ଜୀବନ ଜୀବନ ଦୀପରେ ସରି ଆସୁଥିଲା ତେଲ,

ତୁମେ ଆସି ଦିନେ ତେଲ ଭରିଦେଇ ସଳିତାକୁ ତେଜିଦେଲ | (2)