କବି ହୃଦୟର ଅନୁଭୂତି

     

            

କବିତ୍ଵ କଳାଟି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଦାନ 

           ଐଶରୀୟ କଳାଏହି

ସବୁ ମଣିଷରେ ନାହିଁ ଏ କଳାଟି

           କେତେ ଯୁଗ ଗଲା ବହି । ୧ ।

ମାତା ସରସ୍ୱତୀ ଦୟାହେଲେ ଯାଇ

            କବି କଣ୍ଠରେ ବସଇ

ମାଳମାଳ ହୋଇ ଶବ୍ଦର ଲହରୀ

            ହୃଦରୁ ଫୁଟି ଆସଇ । ୨ ।

ବର୍ଣ୍ଣମାଳା ଯୋଡ଼ି ଶବ୍ଦ ଗଢିଥାଉ

           ଅନେକ ଶବ୍ଦରେ ବାକ୍ୟ

ବାକ୍ୟ ଲେଖିଦେଲେ କବିତା ହୁଏନି

            ଯଦି ନାହିଁ ଭାବ ତତ୍ତ୍ଵ । ୩ ।

ଲେଖା ଲେଖି ଦେଲେ ନୁହଁଇ ସେ କବି

             ଯଦି ନାହିଁ ଭାବ ଜ୍ଞାନ

କବିତ୍ଵ ପଣଟି ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ ଅଟଇ

             ଜ୍ଞାନର ପ୍ରତିଫଳନ । ୪ ।

ଭାବ ଭକ୍ତି ତତ୍ତ୍ଵ ଭାଷା ସଂଯମତା

           ଥିଲେ ଭାଷାର ସାଲିନ

ଜ୍ଞାନର ଗାରିମା ଫୁଟାଇ ପାରେଟି

            ସଂସାରେ କବିତ୍ଵ ପଣ । ୫ ।

ଶବ୍ଦେ ଶବ୍ଦେ ଥାଏ ଜ୍ଞାନ ଅସୁମାରୀ

            କଲେ ଶବ୍ଦ ସଂଯୋଜନ

ବିରହ ବେଦନା ଭକ୍ତିର ଜଣାଣ

            କିବା ସମାଜ କଲ୍ୟାଣ । ୬ ।

ଆଧୂନିକତାର ଭାବର ଧାରାରେ 

           କବିତା କଲେ ରଚନା

ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକା କବିତା ବିନ୍ୟାସେ

            ଆଣିଥାଏ ଉନ୍ମାଦନା । ୭ ।

ସମାଜ କଲ୍ୟାଣେ ସାମାଜିକ ବାର୍ତ୍ତା

           ପଢି ଜନ ସଚେତନ

ପୌରାଣିକ ତଥ୍ୟ କରନ୍ତି ରଚନ

       ‌ ‌ ଥିଲେ ପୌରାଣିକ ଜ୍ଞାନ । ୮ ।

ଶବ୍ଦର ଭଣ୍ଡାର ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର

           ଭାବରେ ଭାବ ବନ୍ଧନ

କାବ୍ୟ ରସ ହରି ରସ ଭାଷା ସ୍ଵାଦ

           ଷଡରସେ କବି ପଣ । ୯ ।

ଭାଷାର ସାଧନ ସମାଜ କଲ୍ୟାଣ

            ସ୍ରଷ୍ଟାର ଧନ୍ଯ ଜୀବନ

ଲେଖକ ଓ କବି ଭିନ୍ନାଭିନ୍ନ ଅଟେ

            ପରିମାର୍ଜିତେ କବିତ୍ଵ ପଣ । ୧୦।