କାହିଁ ଆଉ ଶ୍ୟାମଳା ଫସଲର କ୍ଷେତ୍ର

ମନେ ଭାବିଲି ପୃଥିବୀର ଚିତ୍ର ଆଙ୍କିବା ପାଇଁ

ମନ ମଧ୍ୟରେ ଆକାଶର ଚିତ୍ର ଆସିଲା ଧାଇଁ ।

ଖୋଜିଲି ଦେଖିବି ଆକାଶର ଆକାଶିଆ ରଙ୍ଗକୁ

ପରିବେଶ ଦୂଷିତ ଧୂସର ହୋଇଛି ପାଇଲିନି ତାକୁ ।

ତାପରେ ନୀଳ ରଙ୍ଗର ସମୁଦ୍ର ମନେ ପଡିଲା

ମହାବାତ୍ୟାରେ ରୁଦ୍ରରୂପ ଧରିଛି ଦେଖିଲି ଭଲା ।

ମୁଁ ମୋ ମାଆର ଜଠରୁ ଜନମ ତ ହେଲି 

ମାଟି ମା' ସ୍ଥାନ ଦେଲା ଆନନ୍ଦେ କୋଳ ମେଲି ।

ମାଟି ମାଆ କଥା ମୋର ମନରେ ଆସିଲା

ମହାଦ୍ରୁମ ଓ ତରୁ ଲତାରେ କେତେ ପୁରିଥିଲା ।

ନଦୀ ନାଳ ଝରଣା ଗାଡ଼ିଆ ଓ ପୋଖରୀ 

କୁଡ଼ିଆ ବଡ଼ ବଡ଼ ଅଟ୍ଟାଳିକା ରହିଛି ପୁରି ।

ପାଉନି ଆଉ ଘଂଚ ଜଙ୍ଗଲ ଛୁଆ ଦିନର

ଚିତ୍ର ସେହି ନୂଆ ନୂଆ ସବୁଜ ବନାନୀର ।

କାହିଁ ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳା ଫସଲର କ୍ଷେତ୍ର

ଆସୁନି ନୟନେ ରାସ୍ତା କଡେ ସେ ଚିତ୍ର ।

କଟା ଚାଲିଛି ଗଛ ସବୁ ରାସ୍ତା କଡର

ପାଉନି ଚିତ୍ର କେଉଁଠି ପଥକ୍ଲାନ୍ତ ପଥିକର ।

ଖୋଜିଲି ଦେଖିବି ବିଭିନ୍ନ ପକ୍ଷୀ ସମୁହଂକୁ

ଗଛ ନାହିଁ, ପାଉନି ଶୁକ, ହଳଦୀ ବସନ୍ତକୁ ।

ତଥାପି ଅଛନ୍ତି ଲୋକ ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ମଧ୍ୟରେ  

ଚଳନ୍ତି ମାଣ୍ଡିଆ ପେଜ ଓ ଜଙ୍ଗଲି ଚିଜରେ ।

ଲୁଣ ଓ କଞ୍ଚାଲଙ୍କା ଛଡ଼ା ଆଉ କିଛି ସମ୍ବଳ ନାହିଁ 

ଚଳି ଯାଆନ୍ତି ନିଜ ନିଜ ମଧ୍ୟରେ ଦିଆନିଆ ହୋଇ ।