ଜୟ ମା ଜଗଦ୍ଧାତ୍ରୀ

ଜୟ ମାଗୋ କୃପାମୟୀ ଜଗତ ଜନନୀ

ଧୂମାବତୀ ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ଜୀବନ ଦାୟିନୀ ।

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ରେ ମାତ କରେ ମୁଁ ଜୁହାର

ଭଗବତୀ ଜଗବତୀ ମୋତେ ରକ୍ଷା କର ।

ଧରା ପୃଷ୍ଠେ ଆସ ମାତ କରେ ଆବାହନ 

ଜପ ତପ ଜାଣେ ନାହିଁ ମୁହିଁ ଯେ ଅଧମ ।

ନେତ୍ର ପାରି ବସିଛି ମା ତୋର ପଥ ଚାହିଁ

କେବେ ହେବ ଆଗମନ ଭକତଙ୍କ ପାଇଁ ।

ଝାଉଁଳି ପଡିଛି ମାତ ମୋ ଆଶା ମୁକୁଳ

ଅଜ୍ଞାନ ସନ୍ତାନ ପ୍ରତି ନକର ମା ଛଳ ।

ଖେଦ ହ୍ରଦେ ପ୍ରତିଦିନ ଭାଗ୍ୟ ତରୀ ଡୁବେ

ଅମ୍ବର ତଳକୁ ଚାହିଁ ତୋର କଥା ଭାବେ ।

ମନେ ମନେ କେତେ ଛବି ଆଙ୍କି ନିଏ ତୋର

ହିରଣ୍ମୟ ରୂପ ଦିଶେ ଅତି ମନୋହର ।

ପୁଣି ଚିନ୍ତେ ହୃଦ ଗତେ ଚପଳା ସଦୃଶ୍ୟ

ବଦନ ଝଲସେ ସତେ ରାଜିବ ବିଳାସ ।

ଉତ୍ସୁକତା ମନେ ଯେବେ ଦେଖେ ମୁଁ ହ୍ରଦିନୀ

ନବ ବିବାହିତା ପାଦେ ନୂପୁର ବାଜେଣୀ ।

ନଲି ପାଟ ନାଲି ଶଂଖା ଝଲସି ଉଠଇ

ସାଧବ ବୋହୁଟି ସତେ ଆନନ୍ଦେ ଆସଇ ।

ବୀନଙ୍ଗନା ବେଶ ଧରି ଦଶ ଭୁଜା ହାତେ

ଅସୁର ନାଶିନୀ ସତେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ।

ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି କରେ ମାଗୋ ଆସିଛି ତୋ ଦ୍ଵାରେ

ଆଶିଷ ବର୍ଷାଇ ମୋତେ ରଖ ତୋ ପୟରେ ।