ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ (ଭାଗ -- ୫)

କେଉଁ କଲା କର୍ମେ ମୃତ୍ୟୁ ଦେହ ଧାମେ 

ରହିଲ ଅଛୁଆଁ ହୋଇ

କେଉଁ ଅଭିଶାପେ ଅର୍ଧ ଦଗ୍ଧ ହେଲ

କେଉଁ ଦୋଷାଦୋଷ ପାଇଁ ।

ତୋର ଲୀଳା ଖେଳ ସରିବାର ବେଳ

 ଦାରୁ ବ୍ରହ୍ମେ ଲୀନ ହେଲ

କାଷ୍ଠ ଖଣ୍ଡ ପରେ ସୟଂକୁ ସମର୍ପି

ପୁରୀ ତଟେ ଉଭା ହେଲ ।

ତୋ ପତିତ ନେତ ରଖିଛି ମହତ 

ଶଙ୍ଖ ଚକ୍ର ବାଛି ନେଲ 

କି ଦୋଷ ଥିଲା କେ କୋପ କଲା

ଅଧାଗଢ଼ା ମୂର୍ତ୍ତି ହେଲ ।

କଳାରେ ନିପୁଣ କଳିଯୁଗ ପାଇଁ

କାଳିଆ ଠାକୁର ହେଲ 

କଳା କାହ୍ନୁ ପୁଣି କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ

କେବେ ଚକାଡୋଳା ହେଲ ।

ହେ ଜଗତ ନାଥ ଦରିଦ୍ର ସଗାଂତ

ତୁମେ ହିଁ ଗପ ରଚିଲ

ଭେଦଭାବ ଲାଗି ନିଜେ ଦଣ୍ଡ ଭୋଗି 

ନିଜେ ଦରିଦ୍ର ସାଜିଲ ।

ତୋର ସୃଷ୍ଟି ଘରେ ତୋ ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆରେ

ଦରିଦ୍ର ଭୋଗେ ଅଭାବ

ତୁ ନାଥ କେମିତି ବସି ଖାଉଅଛୁ 

ଷାଠିଏ ପଉଟି ଭୋଗ ।

ତୁ ମାୟା ରସିକ ଅନେକ ତୋ ରୂପ

ଅଲୌକିକ ତୋର ଲୀଳା

ସୟଂ ପାପ କରି ବିଧି ଦଣ୍ଡ ବହି 

ଭକ୍ତ ଲାଗି ପ୍ରଭୁ ବୋଳା ।।