ଜଳୁଛି ସୂର୍ଯ୍ଯ

ଝାଞ୍ଜି ଗୁଳୁଗୁଳି ଅସହ୍ଯ ଗ୍ରୀଷମ

ବୃଦ୍ଧି ତାପମାନ ସୂର୍ଯ୍ଯ ଜଳୁଛି,

କୂପ ପୁଷ୍କରଣୀ ଶୁଖିଲା ପଡିଛି

ଗମଗମ ହୋଇ ଝାଳ ବହୁଛି ।

ଦେହସାରା ଫଳି ନାଲିଆ ଘିମିରି

ରଗରଗ ପିଠି କୁଣ୍ଡି ହେଉଛି,

ନିଦ ଆସୁନାହିଁ ଆଖିକୁ ରାତିରେ

ତଣ୍ଟି ଖାଲି ଶୁଖି ଅଠା ମାରୁଛି ।

ଚରୁନାହିଁ ଘାସ ଛାଗ ଧେନୁ ବତ୍ସା

ଗଛତଳ ଥଣ୍ଡା ଛାଇ ଖୋଜୁଛି,

ଜିଭକୁ ଦେଖାଇ ପାଟି ମେଲାକରି

ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଶୋଇ ରହୁଛି ।

ଗାଆଁ ନଈକୂଳ ବରଗଛ ମୂଳ

ଲାଗେ ସୁଶୀତଳ ଟିକେ ଆରାମ, 

ପଶୁପକ୍ଷୀ ସହ ବାଟୋଇ ମଣିଷ

ଛାୟା ପାଇ ଟିକେ କରେ ବିଶ୍ରାମ ।

ଛେଳି ରଖୁଆଳ ଗାଈ ଜଗୁଆଳ

ଘରୁ ଆଣିଥିବା ଖାଇବା ଚିଜ,

ଝାଳ ମାରି ଦଣ୍ଡେ ଭୋଜନ କରନ୍ତି

ଚାଲେ ଗପସପ ମଜା ମଉଜ ।

ଧନୀକ କାଟନ୍ତି ବିଳାସେ ଜୀବନ

ନିରୋଧି ସ୍ବଗୃହେ ଶୀତ ଓ ତାପ,

ଗାଡି ମଟରରେ ଗମନାଗମନ 

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପ୍ରବାହକୁ ନାହିଁ ଭ୍ରୁକ୍ଷେପ ।

ଅବିମୃଶ୍ଯ ହୋଇ କାଟୁଛି ମଣିଷ

ସଫା ହୋଇଯାଏ ଗଛ ଜଙ୍ଗଲ, 

ଡାକେ ହାତଠାରି ବିପଦ ମଣିଷ

ରଚୁଛି ପ୍ରକୃତି ତାଣ୍ଡବ ଘୋର ।