ଜଳୁଛି ସହର

ଲାଗିଛି ଅନଳ ଜଳୁଛି ପ୍ରବଳ

କାହାର ନଜର ନାହିଁ

ପାଉଁଶ ତଳରେ ଅତି ଗୋପନରେ

ଜିଅନ୍ତା ଯାଏ ସେ ଖାଇ ।

ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୁଏ ସୁନ୍ଦର ପଦାର୍ଥ

ଭିତର କୋଚିଲା ଫଳ

ସେ ଫଳ ପାଇଁକି ଜୀବନ ଦେବାକୁ

ମଣିଷ ଭିଡ଼ରେ ଛଳ ।

ଦୋଷ କରି ଦୋଷୀ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷେ ଖଲାସ

ଅମଣିଷ ଆଖି ତଳେ

ଢିଲା ପଣ ଯେତେ ଅନ୍ତରାଳେ ବାସ

ଉପର ନିଆଁରେ ଜଳେ ।

ବିଚ୍ ରାସ୍ତା ଧାରେ ନାରୀର ଇଜ୍ଜତ

ହେଉ ଥାଏ ଧୁଳିସାତ୍

ହାଁ କରି ଲୋକ ଦେଖୁ ଥାନ୍ତି ଏଠି

ସହଜେ ପଳାନ୍ତି ଧ୍ରୁତ ।

ନିଶା ଗ୍ରାସ କଲା ଜନ ଗଣ ବୁଦ୍ଧି

ନିମ୍ନଗାମୀ ହୁଏ ମନ

ଉପଦେଶ ଝୁଡି ଖୋଲି ଦେଲେ ସିନା

ନୀଚ୍ଚ କର୍ମେ ଧ୍ୟାନ ମଗ୍ନ ।

ବ୍ୟାପାର ପାଲଟେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ପୀଠ

କୋଚିଙ୍ଗ ସେଣ୍ଟର ଖୋଲି

ବିନା କୋଚିଙ୍ଗରେ କାଳିଦାସ ,ଭଞ୍ଜ

ସୃଷ୍ଟିକୁ ଗଲେ ତ ଭୂଲି ।

ରୂପ ଯଉବନ ଫଗୁଣ ସମାନ

ଆଧୁନିକ ରଙ୍ଗ ବୋଳି

ପଚିଶ ଡେଉନି ମା ଭଉଣୀଙ୍କୁ

ଝିଅ ହେଉ ଥାଏ ଭାଳି ।

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଅନୁଭବ ହାର ମାନେ ଏଠି

ଜଳୁଛି ସଭିଙ୍କ ମନ

ଅଦୃଶ୍ୟ ନିଆଁ ଏ ଭସ୍ମୀଭୂତ କରେ

ହଜାଇ ଦିଏ ସେ ଜ୍ଞାନ ।

ଆଜିର ଚଳନି ଟାଣି ନିଏ କାନି

ମନୁଷ୍ୟ ଦୁର୍ବଳ ହୁଏ

ଜଳି ଜଳି ଏଠି ବଞ୍ଚିବାକୁ ହୁଏ

ଜୁଇରେ ମିଶିବା ଯାଏ ।