ଜ୍ଵଳନ

ଜାଣିନ କି ଈଶ୍ଵର ଏବେ ମୁଁ କାଳେ ବଞ୍ଚିବି ,

ମିଥ୍ୟା ନାଗଫାଶ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ହେଇ -

ରୁନ୍ଧି ହେଇ ଜୀଇବାଟା ଯଦି ଜୀବନ ତେବେ ମୁଁ ଜୀଇବି

ଏ ଜୀବନେ ସୁଖ ଲେଖା ନାହିଁ

ଲୁହ ମୋର ବାରମାସୀ,

ହସ କେଉଁ ଅଗନା ଅଗନି ବନସ୍ତର ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମିରିଗ କଥା

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ଆଖି କାହିଁ

ମୁଁ ଏବେ ଜଳୁଛି ,

ତୁମେ ଏବେ ଉଡାଇପାର ପତିତପାବନ

ଦେଖିପାର ମୋ ଜ୍ବଳନର ଦହନ

ମୁଁ ଖାଲି ଜଳିଜଳି ଯାଏ

ଜଳିଯାଏ ମୋ ଦେହ,ମୋ ମନ

ମୋ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା ପୁରୁଷତ୍ବ , ମୋ ଅଫେରା ଯୌବନ

ଜଳିଜଳି ମୁଁ ଚିତାଭସ୍ମ ହେବି

ସେ ଭସ୍ମ ନଦୀରେ ମିଶିବ

ହେ ! ନା ଏ ଜ୍ଵଳନ ମରଣ ଜ୍ଵଳନ ନୁହେଁ

ସେଥିପାଇଁ ପରା ମୁଁ ଏଠି ଜିଇ ଥାଉଥାଉ

ଜଳିଜଳି ନିତି ଅକାରଣେ ମରିଯାଏ