ଜଜୀବନ ଯମୁନା

ଜୀବନ ଯମୁନାରେ କେବେ ଜୁଆର ଭଟ୍ଟା

କେବେ ରାଗ ରୋଷ ପିୟୁଷ ହଟହଟା

ପିଲାଦିନେ ବାପା ବୋଳିଦେଲେ ଶିକ୍ଷା ଅଠା

ବୋଉ ପୂଜୁଥିଲା ତୁଳସୀ ପିନ୍ଧି ପରମ୍ପରା ମଠା l

ବାପା ବୋଉ ଗଲେ ଛାଡ଼ିଦେଇ

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ କୂଳରେ ଲଗାଇ

ଯିଏ ସମ୍ଭାଳୁଛି ଯାହା ସଂସାର ସିଠା

ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରା ଓଡ଼ିଆ ନିଆରା ଭାଷା ଗଇଁଠା l

ଯିଏ ଜାଣିଛି ମୋ ଭାଷା ଓ ଐକ୍ୟ ଖାଇ ଆରିସା ପିଠା

ଦେବ ଦେବୀ ଭକ୍ତି ଅତିଥି ପ୍ରୀତି ଧରି ଡ଼ଙ୍ଗା ଚାଲୁଛି ପଠା

ଜୀବନ ଯମୁନା ଅନେକ କାମନା ସାତରଙ୍ଗ କେବେ ନିଲଠା

ଦିବ୍ୟ ଅନୁଭବେ ଦିବ୍ୟ ଦର୍ଶନ ରେ ମହାଦୀପ ଉଠା l

ଜୀବନ ସଳିତା ଜଳୁଛି ଜଳିବ ଦୀପ ତେଜି ଦେଉଥା

ଜୀବନ ଯମୁନା ବହିଯାଉ ପଛକୁ ପକାଇ ଘନଘଟା

ଜୀବନ ଯମୁନା ସୁଅରେ କେବେ ଖଟା କେବେ ମିଠା

ସଂସ୍କୃତି ସଂହତି ଭିତରେ ଜୀବନ ଯମୁନା ମାଟିର ମୁଠା l

ମାଟି ମାଆ ଅଛି ଥିଲା ଥିବ ଜୀବନ ଯମୁନା ଘଟରେ ଘାଟା

ଜୀବନ ଯମୁନା ଖାଉଥାଏ କୂଳ କେବେ ପତଳା ମୋଟା

ଜୀବନ ଯମୁନା ସ୍ରୋତରେ ପ୍ରେମ ସାଉଁଟା l

ଜୀବନ ଯମୁନା ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରାସ୍ତା ପକା ଉଠା

ଜୀବନ ଯମୁନା ଦୁଇ ନିଆଁ ଭରା ଘଣ୍ଟ ଓ ଘଣ୍ଟା

ଜୀବନ ଯମୁନା ଏକୂଳରେ ଜୁଆର ସେ କୂଳେ ଭଟ୍ଟା l